دولت مهاجرين استعمارگر و نژاد پرست، آپارتايد، اسرائيل هژمونی درعرصه نرم افزارتبليغات جهانی رامی بازد. اگرتا پيش ازدورجديد توسعه گری و پاک سازی فلسطينی ها از اورشليم شرقی وغيره، واژگان اسرائيل دولت مهاجرين استعمارگرو نژادپرست گفتمان سمينارهای دانشگاهی و مشابه بود. امروز نه تنها در تظاهرات جهانی و درابعاد فضای مجازی، بلکه رشيده طايليب عضوکنگره آمريکا درکف کنگره اسرائيل را دولت نژادپرست، آپارتايد، می نامد. يک تشابه تنگاتنگ بين مسئله فلسطين و مسئله کرد وجود دارد. هردو به مدت يک قرن سرکوب می شوند. اسرائيل فلسطين رامستعمره کرده... و دولت ترکيه کردستان ترکيه را. کردستان ترکيه حدود ٢٠ ميليون جمعيت دارد. مرکز ثقل مسئله کرد به معضل کردستان ترکيه گره خورده است. اکنون، يک قرن ازسياست ذوب کردن،Assimilation، مردم کردستان دردرون قوم اکثريت ترک جمهوری ترکيه می گذرد. هنوز برابربا متن قانون اساسی ترکيه، قومی بنام کرد وجود ندارد و کردها ترک های بالای کوه تعريف شده اند، وغيره. از اواخر دهه ۱۹٧٠، به عنوان پادزهر ايدئولوژی سوسياليسم و جنبش نسل جوان چپ، ترکيه شروع به اسلامی کردن جامعه سکولار ترکيه کرد. ˮدستگاه مذهبی ترکيه بيش از٠٠،٠٠٠ ۱ امام دراستخدام دارد. شايد ايران به اين تعداد آخوند نداشته باشد. دولت مدارس مذهبی را مستقيما اداره می کند. مدارس قرآن، موسسات فقهی و دانشکده های مذهبی تقريبا نيم ميليون نفردراستخدام دارند. اين حقيقت، فرض قانون اساسی سکولاريسم ترکيه را مضحک و نظير بزک می نمايد“۱. اين نيزگفته شود که حزب رفاه و توسعه اردوغان باورمند به شبکه اخوان المسلمين جهانی است. عبداله اوجان درسال ۱۹۹٣با رد آرمان تشکيل دولت مستقل سوسياليستی کردستان ترکيه با راهبرد جنگ مسلحانه آزاديبخش، به رويکر نفی ناسيوناليسم ودولت وحل مسالمت آميزمسئله کرد رسيد.
به سخن ديگر، درسطح عام خواهان دموکراتيزه کردن جامعه ترکيه گرديد. بدين، ترتيب، حزب کارگران کردستان- پ ک ک-ازمشی پيشين به نيروی نظامی دفاعی متحول شد. پ ک ک ازسال ٢٠٠۵ با رهنمود عبداله اوجالان زندانی اقدام به سازمان يابی مردم و تشکيل حزب در شهرهای کردستان ترکيه گرديد. گرچه يکی بعد از ديگری احزاب کردی غير قانونی اعلام شدند. بالاخره، حزب دموکرات خلق ها فراتراز کردستان درسراسر ترکيه تاسيس شد و اکنون با ۵٣ نماينده سومين حزب بزرگ پارلمان ترکيه بوده است. ح د خ حداقل ۵/۵ ميليون رای مردم را داراست (اکنون اردوغان تعدادی ازنمايندهای حزب را زندانی کرده ودارد حزب را منحل می کند). احزاب کرد يکی بعد از ديگری اقدام به دموکراتيزه کردن شهرهای کردستان ترکيه کردند. نهادهای مردمی حل اختلاف خانوادگی وروشنگری عليه مردسالاری، برقرارکردن اصل دومسئول يک زن و يک مرد درتمام موسسات عمومی، از جمله يک زن ويک مرد درسمت شهردارانتخاب شدند. برای اولين درتاريخ سرمايه داری دفاتر دخل و خرج شهرداری ها روی ميزشهرداری برای رويت شهروندان گذاشته شد. شکی نيست حل مسئله کردهای ترکيه درسيستم کنفدراليسم دموکراتيک و دموکراتيزه شدن جامعه ترکيه نه تنها درکشورهای همجوار بلکه درابعاد بس وسيعترتاثيرگذار خواهد شد. چنين آينده ای نه اقبال طبقه سرمايه دار ترکيه ونه دول امپرياليستی به سرکردگی کلان امپرياليسم آمريکا و قدرت های خاورميانه است. آمريکا پ ک ک را درسال ۱۹۹٨سازمانی تروريستی اعلام کرد!!!. و سپس با همکاری مستقيم وغيرمستقيم دول امپرياليستی، همچون دزدان دريائی عبداله اوجان رهبرخلق کرد را درسال ۱۹۹۹ از کنيا ربوده و به ترکيه آوردند. در دادگاه نمايشی ع ا ابتدا به اعدام و سپس به حبس ابد محکوم شد وغيره. اردغان به جای راه حل مسالمت مسئله کرد، می خواهد آنرا با جنگ وکشتارجواب دهد. تمام قدرت های امپرياليستی و دول خاورميانه پشت سر اردوغان صف کشيده اند. ارتش ترکيه از اوائل بامداد ٢٣ آوريل با استفاده ازمدرنترين تسليحات جنگی ازهوا و زمين به مقرهای پ ک ک حمله کرده است. تمام رسانه های جهانی بقای وضع موجود سکوت کرده اند. اند. توگوئی درشمال و جنوب کردستان آب ازآب تکان نمی خورد. کنگره جهانی کردهای خارج ازکردستان،KCDK-E، شبانه روزتلاش می کند ديوار سانسور را به شکند. بالاخره، و آيا دموکراتيزه شدن ترکيه هشتاد وسه ميليون نفوس درسرنوشت مردم ايران بی تاثيراست؟ اگرنه. پس چرا، بخش غالب چپ ايران عملا چشم ها وگوش ها را نسبت به سرنوشت جنبش آزادی کردها بسته است؟
مرادعظيمی
ملاحظه
١- کنفدراليسم دموکراتيک، نوشته عبداله اوجالان، چاپ انگليسی سال ٢٠١٧، انتشار به همت ابتکاربين المللی: ˮآزادی عبداله اوجالان و صلح درکردستان.