پیشنهاد وزارت کار ،اصلاح قانون کار تحت عنوان سازماندهی قراردادهای موقت وحمایت از اشتغال ، به جای آنکه باری از دوش کارگران بر دارد وبه آن امید وامنیت بدهد این دغدغه وترس را ایجاد کرده که آیا وضعشان بنا نیست تغییر کند وبه سمت بهتر شدن برود ویا اینکه بناست همچون سالهای گذشته زیر ستم وفشار واسترس باشیم ، ولی اگر بناست اصلاحی وکاری صورت گیرد وسرنوشت مناسبتری برای کارگران ومزد بگیران رقم بخورد ، این اصلاح باید با مشارکت خود کارگران ونمایندگان واقعی ودرد آشنای آنان باشد نه اینکه وزارت کار به همراه کارشناسان خود در فضای کاملا دولتی وکارفرمایی برای کارگران تصمیم گرفته وحتی بیشتر از آنان دل برایشان بسوزانند.
به راستی اگر قراردادهایی با بیش از ٣٠ روز باید به صورت کتبی باشد آیا تضمینی هست که قراردادهای کمتر از ٣٠ روز برای آنکه کتبی نشود چندین بار یا چند سال تکرار نشود.
در سال ٨٩ حقوق کارگر ٣٠٣ هزار تومان از سوی دولت تعیین شده با این حال حتی در بعضی از کارخانه ها وکارگاهها ومحل کار حقوق کمتر از حد تعیین شده پرداخت ویا با تعلیق و تاخیر حقوق معوقه و عیدی و پاداش چند ماهه آنها هنوز پرداخت نشده است . هم اکنون منصور اسالو، ابراهیم مددی؛ علی نجاتی و فراهانی همچنان در زندان بسر می برند.. تنی از کارگران به دادگاه احضار و به خاطر خواست حداقل مطالباتشان دادگاهی می شوند . این در حالی است که جواب خواسته های کارگران را با بازداشت و شلاق می دهند وحداقل خواسته های آنان را زیر پا می گذارند . راستی مگر این کارگران چه می خواهند جز اینکه می گویند ما گرسنه ایم معیشت ومنزلت می خواهیم . تشکل وسندیکا می خواهیم. با این حال و با همه این نابرابری وتبعیض ها، خط فقر ٩٠٠ هزار تومان اعلام شده و حداقل دستمزد ٣٠٣ هزار تومان. با این حساب چگونه کارگران و مزد بگیران شکم خود وخانواده هایشان را سیر کنند ویا اجاره ساختمان مسکونی را پرداخت کنند .بی شک این کارگرانند که با رنج وزحمت هرروزه خود پایه های سرمایه داری را تقویت می کنند . ازسوی همان نظام سرمایه داری همه استثمار می شوند وهمیشه شرمنده وشرمگین خانواده هایشان می شوند . با وجود همه اینها در جامعه ای که این همه فقر وفلاکت وتبعیض ونابرابری واستثمار بیداد می کند چرا باید افراد به جرم دزدی واعتیاد به زندان انداخته شوند . به راستی مسبب این همه تبعیض وبی حقوقی ونابرابری کیست ؟ وراههای مقابله با آن کجاست ؟چه باید کرد ؟
برای اینکه به همه این خواسته ها برسیم باید تشکل خود را ایجاد کنیم ومتشکل شویم . تشکلهای زرد مثل خانه کارگری وشوراهای اسلامی وامثال آن نمی توانند از ما حمایت وبرایمان کاری کنند چون این تشکلها دولتی می باشند ودر طول این چند سال ماهیت آنان برای تک تک کارگران روشن و آشکار شده است . ما دوستداران و فعالان کارگری برای ایجادتشکل مستقل کارگری از کلیه کارگران و مزد بگیران دعوت می کنیم تا برای ایجاد تشکل مستقل کارگری خود جدا از دولت اقدام کنند تا به این همه تبعیض وبی حقوقی واستثمار پایان داده شود . آگاه باشید که دولتها حق ثبت آن را دارند.
کارگران ومزد بگیران! با ایجاد تشکلهای مستقل خودمان خواهیم توانست بر این همه بی حقوقی واستثمار وتبعیض وبه توحشات نظام سرمایه داری پایان دهیم . باید تلاش کرد و متشکل شد برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری با نیروی خود کارگران.
بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری تهران ارديبهشت ٨٩
اتحادیه آزاد کارگران ایران