مبارزه ی طبقاتی طبقه ی مزد بگیر ضد سرمایه هنوزبه بشکل گسترده ی شروع نشده است. مبارزه کارگران ومزدبگیران حالت جنگ و گریز بخود گرفته است، حالتی است که اینجا و آنجا سرمایه را زیر سوال میبرد، وارد خیابان ها می شوند، به کارخانه و مؤسسات خود برمی گردند تا دوباره در مبارزه ای نوین به چگونگی رهایی خود فکر کنند و به شیوه خود سیستم سرمایه داری وحاکمیت سیاسی واقتصادی موجود را به چالش بکشد وسرنگونیش را یکسره کنند. اردوی کارحدودا ازدوسال قبل تا کنون بصورت پراکنده اما مداوم در حال اعتصاب وتظاهرات خیابانی است. اعتصاباتش راچنان در پرده سازمان می دهد، که برای رژیم سرمایه داری وهمچنین برای چپ وراست رفرمیست حالت خودبخودی وبدون رهبری می نمایاند. اما تئوری چپ وراست رفرمیست که می پندارند روند مبارزات طبقه ی کارگر ومزد بگیران ضد سرمایه کنونی در ایران، روندی خودبخودی را طی می کند تفکری از بالانگر وپاسیفیستی است. اگرجنبش مزدبگیران خودبخودی می بود، می بایست با سرکوب های مداوم رژیم، اعتراضات واعتصابات طبقه ی کارگر ومزد بگیران ادامه پیدا نمی کرد، در صورتیکه بیش از دوسال رویایی با نظامیان و سرمایه داران اعتصابات در اکثر کارخانه ها نه تنها متوقف نشده بلکه ادامه دارد وبه کیفیت مبارزات افزوده شده است، چنانکه این جنبش درشهرهای مختلف به تظاهرات خیابانی تبدیل شده است. این سوال مطرح می شود، که کدام یک ازجنبش های خودبخودی با پلاکارد ها و همراه با شعارهای مطالباتی از قبل تهیه شده وارد میدان مبارزه شده و به اعتصاب وتظاهرات ادامه می داده اند. به باور من این جنبش اوج بیشتری خواهد گرفت و تا براندازی رژیم ادامه خواهدداشت.
بحران سیاسی واقتصادی سیستم سرمایه داری جهانی بربحران سیاسی و اقتصادی سرمایه داری درایران تاثیر گذاشته است، وازسوی دیگر مبارزات کارگران ومزد بگیران ضد سرمایه با کارفرمایان وسرمایه داران از پوسته ی مماشات ومعامله به مرورخارج می شود، لذا نتیجه این پوست اندازی است که بالایی ها از وحشت ورود این طبقه به میدان مبارزه ی طبقاتی بجان هم افتاده اند. این روند بحران سیاسی واقتصادی درایران را پردامنه تروگسترده ترکرده است. وضعیت موجود بدون دلیل نیست. آمارها وداده هایی که بانک جهانی IWFوبانک مرکزی ایران منتشرکرده اند عمق وادامه ی بحران سیاسی واقتصادی کنونی در ایران را روشنتر خواهد نمود.
طبق آماری که بانک مرکزی بین سال های ١٣٨٦ تا ١٣٨۵ منتشر کرده است قدرت خرید خانواده ها ١۵ درصد پایین آمده است . واگرقیمت های سال ١٣٨٦ را به قیمت های سال ٩۵ تبدیل کنیم، در سال ٨٦ درآمد ماهانه یک خانوارمعادل ٣ میلیون و ٨٧٢ هزار تومان بود که ٢٧ در صد آن هزینه ی مسکن می شد و در سال ٩۵ حد متوسط تا 3 میلیون و٢٧۵ هزارتومان آمده است که ٣١ در صد آن هزینه ی مسکن می باشد. در واقع سال ١٣٨٦ با آغاز تحریم ها از سوی غرب وضعیت اقتصادی بد ترشد. نرخ تورم در این سال به ١٨,٤در صد رسید. چنان که در سال ١٣٩۵ ١١,٩ درصد بود. در سال ٢٠١۵ سهم بار آوری تولیدی بعهده ی کارگران ومزدبگیران جامعه به شرح زیر بوده است : -- سهم کارگران تولید کننده ٢٧ درصد، سهم مزد بگیران خدمات ٦١,١ در صد ومزدبگیران بخش کشاورزی ١١,٩ درصد بوده است. شاغلان به کار در بخش های نامبرده به شرح زیر است: - مزدبگیران بخش تولیدی ٣٢,۵ درصد، مزدبگیران شاغل خدمات ۴٩,٤ درصد، مزد بگیران شاغل بخش کشاورزی ١٨ درصد است.(منابع آمار اشتاتستیک - پورتال das Statistik- Portal ، دنیای اقتصاد، اقتصاد آنلاین و خبر آنلاین می باشد)
می بینیم که اعتراضات کارگری وجنبش اجتماعی دی ماه بی دلیل نبوده است، جنبش ضد سرمایه داری دی ماه بر بستر وضعیت بحرانی که در با لا کوتاه شرح داده شد بوجود آمده است. بی دلیل نیست که اکثرمرتجعین حاکم به برآمد مبارزات مزد بگیران ضد سرمایه اعتراف می کنند:
آقای حسام الدین آشنا مشاور رئیس جمهوربر اثر فشار اعتصابات و تظاهرات های خیابانی کارگران ومزدبگیران چنین می گوید:- « مردم حق دارند که صدایشان با وضوح بالا شنیده شود ». همچنین درمورد اعتراضات مردم گفت: « باندهای دسیسه ونیرنگ از زمینه سازی برای ریخته نه شدن خون بی گناهان وکورشدن گره مشکلات ابایی ندارند و حتی حاضرند از داخل به ترامپ ونتانیاهو وبن سلمان چراغ سبز نشان دهند. ایلنا ٩ دی ماه ٩٦ » هر چند در این بحث آقای حسامالدین از باندی که خودش عضوی از آنست صحبتی نمی کند. درخیزش دی ماه مبارزین خیابانی بر علیه دوجناح حاکم شعار می دادند. در واقع دست دوجناح مرتجع سرمایه برای طبقه کارگر ومزد بگیران خوانده شده است. حتی خامنه ای هم چند روز پیش از ترس برآمد مبارزه ی طبقاتی وحضور گسترده ی کارگران ومزدبگیران عقب نشینی کرد.
در مصاحبه ای که ایلنا در ششم اسفند ١٣٩٦ با آقای دکتر ابراهیم فیاض استاد جامعه شناسی وانسانشناسی دانشگاه تهران منتشر کرد، آقای فیاض از آگاهی طبقاتی در جامعه صحبت می کند. البته باید اشاره کنم که آگاهی طبقاتی که ایشان از آن صحبت می کنند با آگاهی طبقاتی ما کمونیست ها از زمین تا آسمان فرق می کند، ولی ایشان در توضیحات خود بخوبی صدای پای انقلاب را شنیده ودچار وحشت عجیبی شده اند، بنا براین او سران این رژیم و خامنه ای مرتجع را از آوای انقلاب کارگری با خبر می کند. اوبه سران رژیم ندا می دهد، که تا سیل انقلاب همه ی حاکمان را نابود نکرده است، باید کاری بکنند.
آقای فیاض دربخشی از مصاحبه اش چنین توضیح می دهد:- « در شرایط نابه‌سامان کنونی، نوعی خودآگاهی طبقاتی شکل گرفته است. تا دیروز فاصله طبقاتی وجود داشت ولی خودآگاهی به وجود نیامده بود. اکنون اما خودآگاهی کاملاً در حال به وجود آمدن و بروز است و انتظارات و توقعات، خود را نشان می‌دهند. امروز وارد یک خیابان که می‌شوید، خودروهای بسیار شیک در کنار خودروهای بسیار فرسوده را می‌بینید؛ یکی ۲۰ میلیون تومانی و دیگری ۱۲۰ میلیونی. در همین تهران، وارد شهر که بشوی، فوراً فاصله طبقاتی را تمام و کمال احساس می‌کنی. در نتیجه خودآگاهی طبقاتی و سواد در جامعه به شدت رو به اوج است. فاصله طبقاتی به صورت یک معضل جدی نمایان شده و در حال ایجاد مشکلات دیگری است.»
در جواب پرسش دیگری ازخبرگزاری ایلنا آقای دکتر فیاض چنین پاسخ می دهد: - « رشد تفکر عمومی، در کنار این فاصله طبقاتی ازجمله عوامل مؤثر در شکل‌گیری خودآگاهی طبقاتی است. چیزی که تا دیروز هیچ معنایی نداشت، حالا به شدت معنادار می‌شود و چون معنا یافته است، کنش‌ساز می‌شود. اکنون به نظر ناآرامی‌ها ساکت شده، در حالی‌که در واقع درحال تبدیل شدن به یک اندیشه است. آنچه که می‌بینیم، نوعی ساختارهای متفکر درحال شکل‌گیری است.الان می‌بینیم که تئوری‌سازی اجتماعی صورت گرفته و بحث عدالت، مجدداً جدی می‌شود. اخیراً شاهد شدت میزان مهاجرت به خارج از کشور هستیم، به این دلیل که بسیاری احساس کرده‌اند ساختارها دچار مشکل شده و در ایران ماندن، بی‌فایده است .نکته قابل تأمل اینکه، ایران امروز قابل پیش‌بینی نبوده و بحران‌های اجتماعی در حال طی شدن است و همین بحران‌ها باعث ایجاد خودآگاهی طبقاتی شده است و ظاهراً دولت هم راهی برای برطرف کردن این مشکل، پیش رو ندارند. مصاحبه تلویزیونی رئیس‌جمهور و بعد هم آن نظرسنجی که خودشان اعلام کردند، نشان داد که تقریباً ۸۰درصد مردم پاسخ‌ها و راهکارهای رئیس‌جمهور را ضعیف می‌دانند و این یعنی به بن‌بست تئوریک و استراتژیک در دولت خورده‌ایم!»ایلنا ششم اسفند ٩٦
نگاهی کوتاه به اعتصابات واعتراضات خیابانی دوسال گذشته تا کنون
باید این نکته را یاد آورشد، که دردی ماه ١٣٩۵ کارگران هپکو شانه به شانه ی کارگران آذر شهر با اعتصاب و تظاهرات خیابانی خود وارد میداین شهر اراک شدند که با تهاجم نیروهای سرکوب گر سرمایه روبرو شدند. اما کارگران هپکو نشان دادندن که تا بدست آوردن خواسته هایشان مبارزه را ترک نخواهند کرد. ١٣ خرداد ٩٦ هیپکو به شرکت هیدرواطس واگذارشد. اما کارفرمای جدید هم به تعهدات خود عمل نکرد. از این جهت کارگران در ١٢ و١٣ تیر دست به اعتصاب و راهپیمایی به سمت مرکز شهر وساختمان استانداری اراک زدند.
در تاریخ ١١.١
١.١٣٩٦ کارگران شرکت واحد در اعتراض به پروژه ی نیمه تمام مسکونی تعاون ومسکن روبه روی شهرداری تهران وحومه برای سومین روزتجمع کردند.
هم اکنون ده روز است که کارگران پیمانی ابنیه فنی خطوط ریلی (تراورس) درود برای پرداخت نشدن مطالباتشان دههمین روز اعتصا بشان را گذرانده اند.
١٠.١١.١٣٩٦ بازنشستگان همدان در اعتراض به واریزحق بیمه ی درمان به خزانه ی دولت وارد خیابان شدند.
تجمع کارگران کیان کرد مقابل فرمانداری ملایر، اعتصاب کارگران روغن نباتی زنجان به دلیل حقوق عقب افتاده. تجمع چهار روز متوا لی کارگران بروجرد روبروی شهرداری.
شاخص های سیاسی واقتصادی در جهان نشان دهنده ی حاد شدن شرایط وکشاندن رویا رویی طبقاتی طبقه ی کارگر ومزد بگیران ضد سرمایه با سرمایه در سطوح مختلف را رقم می زند. اکنون که این مطلب را می نویسم دان جا نز(down jons) ١٦٠٠واحد سقوط کرده و بازار بورس بسیار نا متعادل شده است. همچنین بحران اقتصادی وسیاسی ٢٠٠٨ هنوز پایان نیافته بلکه در اکثر کشورهای سرمایه داری عمیق ترشده است.
مجله ی دنیای اقتصاد حال وآینده ی اقتصاد ایران را تا سال ١۴٠٠ چنین بررسی کرده است: - فعالان اقتصادی معتقدند شرایط فعلی اقتصاد ایران را می توان به غریقی تشبیه کرد که در تلاش است خود را روی آب نگه دارد. دراین رابطه می توان خیزش کنونی را نتیجه ی بحران های موجود سیاسی واقتصادی ایران دانست و منتظر خیزشهای بعدی با لرزشی عظیم تر بود.
کارگران نیشکر هفت تپه بعداز هفت روز اعتصاب، پس از پرداخت حقوق آبانماه وتعهد کارفرما به پرداخت حقوق آذرماه به اعتصاب خود پایان دادند.
هم اکنون یعنی چهارم اسفند ماه کارگران صنعت فولاد در ادامه ی پنج روزه ی اعتصاب خود وارد خیابان های اهواز شده اند وشعار می دهند : حساب ما پرنشه اهواز قیامت میشه. اعتراض واعتصاب بخشهایی از کارگران هفت تپه چند روزی است که ادامه دارد همچنین اعتصاب وتظاهرات هایی که هروزه ویا هرهفته در جامعه ادامه دارد.
کارگران فولاد با دریافت دستمزدهای عقب افتاده ی خود فعلا به اعتصاب وتظاهرات خاتمه داده اند و تولید را ادامه می دهند. امروز ٨ فروردین ١٣٩٧برابر با ٢٨ مارس کارگران نیشکر هفتپه دست به اعتصاب زده اند. با تمام این مسایل ما باید کاملا هشیاری باشیم، که رسانه های سرمایه داری ما را دچار اغتشاش فکری نکنند.
رفقای و همکاران کارگر، رفقای کمونیست و سوسیالیست، امروز سیاست های سرمایه داری امپریالیستی بگونه ای توانسته است اغتشاشات فکری را در تمام جهان وبخصوص آنجایی که جنبش های طبقاتی طبقه ی کارگر ومزد بگیران ضد سرمایه در حال اوجگیری می باشند را با استفاده از رسانه ها ی خود دامن بزند. بعنوان مثال برآمد جنش کارگری ایران. با روی کار آمدن بولتون از سوی تمام رسانه های امپریالیستی خطر حمله ی نظامی به ایران و کره ی شمالی را از سوی آمریکا به دروغ چند برابر جلوه می دهند. در صورتی که شواهد موجود در صحنه اقتصاد جهانی وتوان نظامی امریکا وناتو وجوجه های آنها از از عربستان گرفته تا اسرائیل ودیگر مرتجعین منطقه در جنگ سوریه ، عراق، افغانستان ویمن نشان می دهد که امپریالیسم آمریکا، متحدین اروپایی و مرتجعین منطقه توانایی شروع ودامن زدن به جنگ دیگری را ندارند. اینها اگرحزب الله هه لبنان، حوثی ها در یمن، سپاه قدس در سوریه وجولان و ملیشای شیعه ی عراق را توانستند سرکوب کنند، به ایران هم حمله خواهند کرد اما ما باید به این اغتشاشات فکری توجه نکرده، بلکه تمرکز مبارزه ی خود را بر روی عروج شوراهای انقلابی کارگران ومزد بگیران ضد سرمایه برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی قرار دهیم، زیرا جنبش انقلابی شوراهای کارگری است که رژیم را از پای در خواهد آورد نه بوق وکرنای امپریالیستها، مرتجعین منطقه، مجاهدین، سلطنت طلب ها ودیگر مرتجعین.
نابود باد سیستم سرمایه داری در ایران و جهان
زنده باد حاکمیت سیاسی واقتصادی شوراهای کارگران ومزدبگیران ضد سرمایه
علی برومند - اول فروردین ١٣٩٧