آقای ناصر زرافشان در پاسخ به نوشته ی من با عنوان «همسویی با ارتجاع مذهبی در پوشش دفاع از مقاومت مردم فلسطین» متنی را تحت عنوان «همسویی با مواضع امپریالیستی - صهیونیستی در توجیه تجاوز اسرائیل با پوشش شعارهای رادیکال» به تاریخ ١٧ مرداد ١٣٩٣ در فضای مجازی (از جمله سایت «اخبار روز») منتشر کرده است. پاسخ به جنبه های نظریِ نوشته و در واقع پرخاش های ایدئولوژیک ایشان را به بعد موکول می کنم و در اینجا فقط به حاشیه ی این متن و آنچه در جریان امضای بیانیه ی «به کشتار مردم فلسطین بی درنگ پایان دهید!» توسط ایشان روی داد، می پردازم.
ایشان در توضیح قبلیِ خود در مورد امضای بیانیه نوشته بود: « در جمعی که به منظور بحث پیرامون موضوعی غیر از فلسطین و اسرائیل و حملات اسرائیل به غزه گرد هم آمده و سرگرم مذاکره در آن باره بودند، بیانیه ای به وسیله یکی از حاضران زیر عنوان «به کشتار مردم فلسطین بی درنگ پایان دهید» به گردش درآمد. و چون عنوان و فحوای کلی آن، محکومیت جنایات جنون آمیز صهیونیست ها علیه مردم غزه بود و جمع یادشده نیز سرگرم بحث پیرامون مساله دیگری بود، متاسفانه بدون دقت در کل متن، بیانیه مورد بحث امضاء و دست به دست رد شد.» اما اکنون و در نوشته اش تحت عنوان فوق چنین نوشته است: « ادعا شده است این بیانیه قبلاً برای امضاکنندگان آن ارسال شده و در جلسه ای هم که به امضاء رسیده، حاضران آن را کاملاً خوانده اند . تا آنجا که به من مربوط میشود این ادعا دروغی آشکار است و بیان چنین ادعای خلاف واقعی توهین آمیز است ، نه مخالفت بعدی یک فرد یا بخشی از بیانیه ای که از سر سهل انگاری آنرا امضاء کرده است . تا آنجا که به اینجانب مربوط میشود نه هرگز پیش نویس این بیانیه برایم ارسال شده است و نه در آن جلسه ای که دلیل تشکیل و موضوع بحث آن مسئله دیگری بود ، با دست به دست شدن این بیانیه برای امضاء ، کسی مجال خواندن آن را داشت . بیانیه به وسیله آقای فریبرز رئیس دانا که خود پیش از من آن را امضاء کرده بود به من رد شد و من هم به اعتبار امضای او و عنوان کلی بیانیه آنرا امضاء کردم . از آنجا که آقای رئیس دانا واقعیت را در این باره به طور روشن وصریح بیان کرده است توضیح بیش از این را در این باره زائد میدانم.»
نخست این که آقای زرافشان کلامی در این مورد نگفته است که بالاخره آیا هنگام «دست به دست شدن» بیانیه، جمع مذکور «سرگرم مذاکره» در باره ی دستور جلسه ی خود بود یا نه؟ ایشان آشکارا پاسخ به این دروغ بزرگ خود را درز گرفته است تا بازهم از اعتراف صادقانه به اشتباه خود شانه خالی کند. نکته ی دیگری که در توضیح پیشین زرافشان وجود داشت این بود که او بیانیه را با توجه به «عنوان» و «فحوای کلی» آن امضا کرده است. در توضیح اخیرش هیچ نشانی از «فحوای کلی» نیست و به جای آن در کنار «عنوان کلی» بیانیه به یک دروغ بزرگ دیگر متوسل شده است: «بیانیه به وسیله آقای فریبرز رئیس دانا که خود پیش از من آن را امضاء کرده بود به من رد شد و من هم به اعتبار امضای او و عنوان کلی بیانیه آنرا امضاء کردم.» به هیچ وجه چنین نبود. ایشان در جلسه ی مذکور در جایی نشسته بود که بیانیه پیش از آن که به دست آقای رئیس دانا برسد به طور اجتناب ناپذیری به دست او می رسید. امکان نداشت که بیانیه از طریق رئیس دانا به دست زرافشان برسد. برعکس، بیانیه به واسطه ی چند نفر از طریق زرافشان به دست رئیس دانا رسید و ایشان هم پرسید: «من از طریق ایمیل امضا کرده ام. آیا لازم است دوباره امضا کنم؟» بنابراین، بیانیه پیش از آن که به دست آقای رئیس دانا برسد به دست آقای زرافشان رسید و ایشان هم از اول تا آخرِ آن را خواند و سپس امضا کرد. حتا پس از دست به دست شدن بیانیه و امضای حاضران و رسیدن امضاها به دست من، آقای زرافشان برای تأکید بر این امر که بیانیه را امضا کرده است از جایش بلند شد و به جایی که من نشسته بودم آمد و با انگشت اش امضای خود را به من نشان داد. صدق یا کذب این گفته های من را حاضران در آن جلسه می توانند شهادت دهند. همچنین، آقای زرافشان این را که بیانیه به ایمیل اش فرستاده شده «دروغ آشکار» من نامیده است. اثبات این که چه کسی دروغ می گوید کاری ندارد. من گفته ام «پیش نویس این بیانیه را من نوشتم و پس از ارسال به دوستانی (که خود اگر لازم بدانند اعلام خواهند کرد) و ملحوظ داشتن نظرات آنان، برای امضا به نشانی دوستانی دیگر فرستاده شد». چنان که پیداست، من نگفته ام پیش نویس بیانیه را برای آقای زرافشان فرستاده ام. آنچه برای آقای زرافشان ارسال شد، متن تهیه شده برای امضا بود. به عبارت دیگر، یکی از «دوستان دیگر»ی که بیانیه جهت امضا برای شان فرستاده شد آقای ناصر زرافشان بود. من بیانیه را به آدرسی که از او داشتم (n.zarafshan@gmail.com) فرستادم. کافی است دوستان دیگری که این ایمیل همزمان برای آنها نیز فرستاده شده است گواهی دهند که آیا آدرس فوق جزء مخاطبان ایمیل هست یا نه. این ایمیل نزد من محفوظ است و در صورت لزوم جزئیات آن (فایل ارسال شده، مخاطبان ایمیل و درخواست من از آنان) منتشر خواهد شد. این را بدان جهت می گویم که بالاخره باید معلوم شود چه کسی دروغ می گوید. آقای زرافشان مطمئن باشد که من تا اثبات دروغ های وقیحانه ی او از پای نخواهم نشست.
محسن حکیمی - ١٨مرداد ١٣٩٣
http://derabaa.wordpress.com