درفش سرخ کمون پاریس برای همیشه در

پیشاپیش مبارزات کارگران سراسر جهان بر افراشته خواهد ماند

جه انعطاف پذیری ،چه ابتکار تاریخی، چه فدارکاری، چه قدرت فداکاری در این پارسیها وجود دارد ...تاریخ عظمتی شبیه این سراغ ندارد "مارکس در ستایش کمون پاریس"
او نمرده است،
او را کنار دیوار گذاشتند،
و هزار بار تیربارانش کردند
و سیاه­کاران عربده زنان،
پرچم خود را در کوچه­ها گرداندند،
پرچمی که جلاد از میان لجن بیرون کشید،
و فریاد زد: این است کیفر.
اما با وجود سرکوب،
او نمرده است،
آری کمون جاودانه زنده است        ( اوژن پواتیه )

"جوهر و عصارۀ کمون در آنجا نیست که معمولا بورژواها به دنبال آن می گردند ، بلکه در آفرینش نوع خاصی از دولت است " لنین
کارگران پاریس در 18 مارس 1871 اقدام به بر پایی اولین حکومت کارگری در تاریخ بشر و تشکیل کمون پاریس دست زدند. این اولین حکومت کارگری ، تجربه سترگ ، شور انگیز و فراموش ناشدنی با درسهای تاریخی و غیر قابل انکار برای طبقه کارگر از آن زمان تاکنون بوده و بی شک برای طبقه کارگر آینده هم درسهای کم نظیر و تاریخی آن حفظ شده و و بکار خواهدآمد .
یاد و خاطره قهرمانیهای کموناردهای پاریس هرگز توسط هم طبقه ای های آنها در سراسر جهان فراموش نخواهد شد . زیرا که برای اولین باردر تاریخ بشر، کارگران و زحمتکشان دست به انقلابی برای رهایی خویش از یوغ بندگی سر مایه زدند . برای اولین بار جهان با طبقه کارگر خود آگاهی روبرو شد که نه در خود مانده بلکه برای رهایی خود به پا خاسته بودو میخواست که برای همیشه از قید زنجیرهای بردگی سر مایه رها گردد .وبا بر قراری نخستین حکومت کارگری به مصاف بورژوازی بر خاسته بود. هر چند جنگی نابرابر بود و امکان شکست زیاد ، ولی کارگران قهرمان پاریس ترسی به دل و تزلزلی در جان نداشتند با این کار خود به قول مارکس به عرش اعلی رسیدند.و برای ایجاد جامعه ای با سامان نو و روبابط اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی جدید دست به اقدامی شجاعانه و غیر قابل تصور زدند. هر چند کمون سر کوب شد و موقتا به شکست انجامید وبه قتل عام کمونارهای دلیر انجامید و لی دستاوردهای آن برای طبقه کارگر و تکامل جهانبنی آن ، ماتریالیسم تاریخی وماتر یالیسم دیالکتیک بسیار ارزنده و آموزنده بود و و به مارکسیسم عنای تازه و بیشتری بخشید و به خودآگاهی و خود رهایی طبقه کارگر همچنین
با نزدیک شدن سالروز کمون پاریس تمامی کارگران و کمونیستها از طرفی احساس تحسین نسبت به کمون و یادگیری از کمون پاریس و بکار بستن درسهای گرانبهای آن را دارند و از طرف دیگر ی خشمی عظیم بر علیه سر کوب کنندگان کمون و اندوه فراوان برای سرنوشت کمونارها در در آنها بوجود میآید ..امااحساس اصلیِِ حاکم بر طبقه کارگر و مبارزان راه رهایی طبقه کارگر ، احساس شادی و شعف وصف ناپذیر و بالیدن به عمل و شخصیت و مبارزه کمونارها بخاطر تحقق بخشیدن به آرزوی طبقه کارگر و ایجاد اولین حکومت کارگری در تاریخ میباشد که برای تمامی کارگران و کمونیستها در سراسر جهان تجربه ای فراموش نشدنی بوده و میباشد
در 18 مارس 1871 کارگران و زحمتکشان پاریس توانستند با نبردی بی امان وبا فداکاری و شور و شوقی بی نظیر در مقابل بورژوازی فرانسه که تا به دندان مسلح بود ،قدرت را به دست گرفته و در 28 مارس 1871 اولین دولت کارگری را به نام جاودانی » کمون پاریس » تاسیس نمایند.در به انجام رسیدن این واقعه تاریخی ، 1* زنان کارگر و انقلابی پاریسی نقش بسیار فراموش ناشدنی و فداکارانه و مسئولانه و مهم و ارزنده ای داشتند
در کتاب جاودانه مارکس به نام » مبارزۀ طبقاتی در فرانسه » او در بارۀ این واقعه بزرگ نوشت : » در سپیده دم 18 مارس ، پاریس با شنیدن فریاد رعد آسای زنده باد کمون از خواب بیدار شد .ببینیم این کمون چگونه چیزی است ؟ این ابولهولی که شنیدن نام آن خاطرۀ بورژواها را آشفته میسازد چیست ؟ در بیانیۀ 18 مارس کمیته مرکزی چنین آمده است: » پرولتاریای پایتخت که شاهد ناتوانائی ها و خیانتهای طبقات حاکم بودند ، در یافتند که ساعت موعود برای آنکه آنان با بدست گرفتن زمام امور کشور را از وضع فعلی برهانند فرا رسیده است.پرولتاریا دریافت که وظیفه اجتناب ناپذیرو مطلق اوست که سرنوشت خویش را به دست گیرد و با تملکِ قدرت،پیروزیِ این سرنوشت راتضمین کند". فرارسیدن زمینه های این قیام دردوران جنگ فرانسه باپروس فراهم شده بود .روز 28 ژانویه 1871 شهر پاریس دربرابرفشارنیروهای آلمانی به فرماندهی بیسمارک سقوط کرد.کارگران وزحمتکشان پاریس برای دفاع ازشهردرارگانی بنام گاردملی متشکل ومسلح شده بودند.ولی بعدازسقوط پاریس دربرابرنیروهای پروسی،حکومت جمهوری فرانسه درصدد خلع سلاحِ کارگران وزحمتکشان پاریس براَمد.
کارگران و نیروهای مسلح متشکل درگارد ملی ازخلع سلاح شدن امتناع ورزیدند و دست به دایر کردن دولت مورد نظر خود(کمون پاریس ) زدند .متاسفانه عمر این اولین دولت کارگری بسیار کوتاه بود و از 18 مارس 1871 تا 29 می همان سال بیشتر ادامه پیدا نکرد و به طرز ددمنشانه ای مورد هجوم نیروهای مسلح بورژوازی (ورسای ) قرار گرفت ودر یک نبرد سخت و نابرابر توسط نیروهای ضد انقلاب به خاک و خون کشیده شد .
کمونارهای دلیرتااَخرین لحظه باچنگ ودندان ازانقلاب و دولت کارگری دفاع کردند.زن،مردوکودک ، قهرمانانه درخیابانهاوکوچه های پاریس سنگرساختند،به مصاف بابورژوازی تادندان مسلح شده رفتند . زنان با شجاعت و دلاوری های بی نظری نقش زیادی در پیروزی کمون پاریس ایفا کردند.صدهانفرازاَنها زن ومرد وکودک درگورستان پرلاشزدرپاریس درپای دیواری که بنام دیوارکمونارها معروف است با گلولۀ نیروهای ارتجاعی دولت فرانسه اعدام شدند.
درمجموع بیش ازهزاران نفرازکارگران،زحمتکشان وانقلابیون پاریس ومدافعان کمون پاریس دراین نبرد نابرابربه دست نیروهای ارتجاع به خاک و خون کشیده شدندوهزاران نفردیگرکه به اسارت دراَمدندو بعدازشکنجه ها وتحمل سختی های فراوان به مناطق مستعمرۀ فرانسه تبعیدشدند.
مارکس این تجربۀ بی نظیرِ طبقۀ کارگرفرانسه را در کتاب «جنگ داخلی در فرانسه «بطور مفصل و با دیدی عمیق و تیز بین شکافته و آن را از زاویه های گوناگون مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است ، در عین حال چهرۀ کریه بورژوازی فرانسه و متحدان آن را به درستی و بطور بارزی افشاء نموده و درنهایت رسالت تاریخی طبقۀ کارگر را بر علیه بورژوازی به صراحت و روشنی ترسیم نموده است . کتابِ «جنگ داخلی در فرانسه «گنجینۀ عظیمی برای درک کمون پاریس و درسهای تاریخی آن میباشد . مارکس به اهمیت «انترناسیو نالیستی» کمون در بخش دیگری از این کتاب تاکید کرده و نوشته » کمون در عین حال حکومت کارگری و از این بابت ، آن حکومت انترناسیونالیستی به معنای کامل کلمه بود .در زیر نظارت ارتش پروس که دو ایالت فرانسوی را به آلمان ملحق کرده بود ،کارگران سراسر جهان را به کارگران فرانسوی می پیوست ، کمون نیز حضور اتباع بیگانه را در صفوف خودبرای کسب افتخار مردن در راه آرمانی جاودانه پذیرفته است . ( مارکس چنگ داخلی در فرانسه)
برای مارکس کمون پاریس شکل مقدماتی حاکمیت طبقۀ کارگریعنی دیکتاتوری پرولتاریابودونشان دهندۀ قهرانقلابی محرومان دربرابرستم گران،استثمارگران ودشمنان اَزادی بود. کارهای اساسی کمون به اختصار :فرمان لغوارتش وپلیس دائمی وژاندارمری.تنها نیروی مسلح ملیشیایی بود که متشکل ازکارگران،زحمتکشان ونیروهای انقلابی میشد.فرمان مصادرۀ اموال کلیساهاواستفاده از کلیساهابه عنوان محلی برای جلسات سیاسی،فرمان تحصیل مجانی.اصل انتخابی بودن همۀ کارمندان دولتی وعزل و نصب اَنها درهرزمان وبه ارادۀ شورای کمون.سوزاندن وازبین بردن وسائل گیوتین وشکنجه.
لغوحکم اعدام.جدایی دین ازحکومت ومدرسه،آزادی بی قید وشرط..سطح دستمزدهابه سطح دستمزدکارگران رسید.کمون ازمشاوران شهری که بارای عمومی مردم در نواحی گوناگون برگزیده میشدند تشکیل میشد. این افراد درهرلحظه بایدپاسخگو میبودند و مقامشان پس گرفتنی بود. اکثریت اعضای شورای کمون ازکارگران،یا نمایندگانِ سرشناس طبقۀ کارگربودند.
بالاتر و مهمترازهمه اهمیت کمون در این بود که طبقۀ کارگربرای اولین بار سیستم حکومتی خویش را بنیان نهاد و تجربه کردو اینکه او را به نیرو ،توان و قدرت بی نظیرخودواقف گرداند وپرچم سرخ انقلاب پرولتریی انترناسیو نالیستی را بر افراشت و به همراه دومین انقلاب پرولتری جهان یعنی انقلاب اکتبر طبقه کارگر جهان را امیدوار به این امرکرد که انقلاب پرولتری امکان پذیر می باشد .زیرا که .پرچمِ کمون پرچم جمهوری پرولتری جهانی است.

یاد، درسها و خاطرۀ کمون پاریس، اولین دولت کارگری جهان گرامی باد

زنده باد کمون

بر قرار باد انقلاب اجتماعی

بنفشه کمالی - ١۵-٣- ٢٠١٢

banafshekamali@gmail.com

١* الیزو تا دمیتر وا ( روسی ) میشل لو ئیز ( فرانسوی ) ناتالی لو مل ( فرانسوی ، دبیر اتحادیه زنان پاریس در کمون ) و زنان بیشمارپاریسی - کموناردهای زنِ مبارزی که برای تحقق و بر پا پایی کمون پاریس از هیچ جانفشانی و کوشش دریغ نورزیدند و تا آخرین لحظه به دفاع از کمون پاریس پرداختند. یاداین رفقای زن برای همیشه جاود انه و فراموش نشدنی است