اعتصاب های بزرگ کارگران معادن ذغال سنگِ ساوث ویلز (South Wales) نه تنها ادامه یافته بلکه از درون شان اعتصاب های جدید کارگران معادن آهن بیرون آمده است. پیش بینی می شود که با اجرای «لایحه ی کشتی رانی تجاری»، کارگران کشتی در سراسر بریتانیا دست به اعتصابی عمومی بزنند؛ آنها می گویند کارگران خارجی را فقط برای پایین آوردن دستمزدها می خواهند استخدام کنند. اهمیت اعتصاب های کنونی را، که من بارها توجه خوانندگان نشریه ی شما را [منظور نشریۀ نیویورک دیلی تریبیون است که مارکس این سلسله مقالات را برای آن می نوشت - م.] به آن جلب کرده ام، اکنون حتا مطبوعات طبقه ی متوسط لندن نیز دارند می فهمند. هم از این روست که تایمز هفتگی (Weekly Times) یک شنبۀ پیش چنین نوشت:
رابطه ی بین کارفرمایان و کارگران سخت به هم خورده است. کارگران در سراسر بریتانیا به ضدیت با سرمایه برخاسته اند،
و با اطمینان می توان گفت که نزاعی که درگرفته تازه آغاز این ضدیت است. طبقات کارگر شاخک های حسی قوی خود
را بیرون داده است تا به جایگاه خود پی ببرد. [...] در حال حاضر، آژیتاسیون کارگران به سلسله ای از درگیری های جداگانه
محدود می شود، اما نشانه هایی دیده می شود حاکی از آن که این جنگ پراکنده به زودی به برپایی تشکلی سیستماتیک و
سراسری علیه سرمایه خواهد انجامید....
نیویورک دیلی تریبیون، ٢٣ اوت ١٨۵٣ (مجموعه ی آثار مارکس و انگلس، جلد ١٢، ص ٢٨٣)
ترجمۀ محسن حکیمی - آذر ١٣٩١
کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری
نقل از منبع زیر:
Marx and Engels on the Trade Unions, edited with an introduction and notes by Kenneth Lapides, International Publishers/New York, 1987, p.44-45.