مطالبات مشخص و مشترکی در برابر کارگران و مزدبگیران ایران در چشم انداز قرار دارد. این مطالبات افزون بر موارد همیشگی مانند اعتراض به عدم پرداخت دستمزد، اخراج، بیکاری، برخوردار نبودن از تشکل یابی مستقل و ...است. اجرایی شدن طرح حذف یارانه ها همراه با افزایش قیمت مواد خوراکی و کالاهای حامل انرژی و ... وضعیت معیشتی سخت تری را در برابر توده مردم و به ویژه کارگران و مزدبگیران قرار می دهد. حذف سوبسید روی کالاهای انرژی بر، بدون شک تاثیرات زیان آوری روی همه بخشهای زندگی مردم خواهد گذاشت.
در این شرایط تلاش فعالان کارگری وارد مدار جدیدی برای تشکل یابی و سازمانیابی مبارزه خواهد شد.
در برابر جراحیهای نئولیبرالی تنها و تنها، مبارزه سازمان یافته کارگران و مزدبگیران در پیوند با مبارزه گسترده مردمی می تواند تیغ آن را کند کرده و از کار بیاندازد. دولت احمدی نژاد در بی رحمانه ترین شکل تصمیم به حذف سوبسید از کالاهای پایه ای گرفت. کاری که دولتهای رفسنجانی و خاتمی موفق به آن نشدند، تنها مزدبگیران و کارگران را به زیر فشار و فقر نمی کشاند بلکه اکثریتی از مردم را به تندگستی و فقر مطلق می کشاند. این طرح بی عدالتی را گسترش داده و اردوی بیکاری و فقر را تنومندتر می کند.
دستگیری، تهدید و به زندان انداختن فعالان کارگری در آستانه به اجرا گذاشتن طرح فوق، نشاندهنده ترس رژیم از گرمای آتش جنبشی است که خود را برای دستیابی به حقوق خود هر چه بیشتر سازمان می دهد. تشکل یابی و مبارزه ای هدفمند و جمعی، دقیقاً آن نکته ای است که رژیم برای مقابله با آن همه ابزار سرکوبش از عوامفریبی تا داغ و درفش را به میدان می آورد.
معاون وزارت کار روز شنبه 27 آذر، در گفتگویی با بخش اقتصادی خبرگزاری دولتی فارس، از رشد 257 درصدی تشکلهای کارگری در سال 89 خبر داد. این گونه آمار دادن را هم باید در ردیف آمارهای احمدی نژادی گذاشت.
این کارگزار رژیم در حالی این حرف را می زند که کارگزاری دیگر خبر از حدف حتا تشکلهای کارگری دست ساخته حکومت در کمیته دستمزد می دهد. همچنین باید افزایش شمار فعالان کارگری و سندیکایی که دستگیر شده اند و حضور آنها در سیاهچالهای رژیم را اضافه کرد.
مُجریان و مُبلغان طرح حذف یارانه ها، برای تکمیل سرکوب و فشار در عملی کردن طرح فوق، از خدا و امام زمان تا آمار و ارقام غیر واقعی را به خدمت گرفته تا بتوانند از خیزشهای اجتماعی اعتراضی به هر طریقی جلوگیری کنند. احمدی نژاد برای فریب مردم ادعا کرد که می خواهد مردم فقیر سر سفره شان گوشت داشته باشند. در حالی که طرح فوق فقر و بیکاری را افزایش خواهد داد و در نتیجه به طور مستقیم بر وضعیت آموزش و بهداشت تاثیر مستقیم خواهد داشت. وی در اولین ساعات اجرای طرح بر سر چاه جمکران رفت تا بگوید قیمت بنزین را امام زمان تعیین کرد.
در محاسبه ای ساده می توان دید که ماهی 40 هزار تومان که قرار است به افراد کم درآمد داده شود، در برابر افزایش قیمتها در همه ابعاد از خوراک، حمل و نقل تا بهداشت و ... بسیار ناچیز است. مهمتر این که یارانه هایی که احمدی نژاد با آن تلاش می کند کام عده ای را شیرین کند، بنا به شرایط ناپایدار اقتصاد ایران و نیز بحرانی بودن تولید و صنعت هیچ حساب و کتابی نخواهد داشت. در کشوری که نقدینگی بالاست، تورم بالاست، با بیکاری و تعطیلی واحدهای تولیدی مرتب مواجه هستیم، چطورمی توان برنامه ای برای یارانه ها تنظیم کرد. یک حکومت فاسد و غیر دموکراتیک هیچ گونه توانایی تنظیم چنین برنامه هایی را ندارد.
چگونگی هزینه کردن 40 هزار تومان ناقابل
ارزش پول پرداخت شده به مردم مثل هر کالای دیگری با وجود تورم بالا به زیان رحمتکشان عمل می کند و مضحک این است که برای نوع خرج کردن این پول ناچیز رهنمود می دهند. احمدی نژاد با شیادی گفته است که با این پول آنهایی که توان گوشت خوردن نداشتند حالا سر سفره شان گوشت می اید و حتی می توانند بخچال و ... بخرند. کسیانی که تا دیروز امکان خوردن گوشت نداشتد چطور می توانند با قیمتهای جدید گوشت بخورند. احمدی نژاد قبلاً به طور مضحکی به مردم توصیه کرده بود که با این پول حساب ذخیره ای برای فرزندان خود ایجاد کنند.
خبرگزاری حکومتی مهر روز دوشنبه 29 آذر نوشت که تعدادی از مراجع از تعلق گرفتن «خُمس» بر یارانه ها صحبت کرده اند. بنا به گزارش این خبرگزاری آیت الله عبدالکریم موسوی اردبیلی در پاسخ به سوال تعلق گرفتن خُمس بر یارانه ها گفته است که «چنانچه این کمک به لحاظ استمرار و مقدار بتواند بخشی از مئونه زندگی را تامین کند و در مئونه سال مصرف نشود باید خُمس آن پرداخت شود.»
این فریبکاران طوری تبلیغ می کنند که گویا جیبهای مردم پر از پول و سفره ها پر از خوردنی شده و حالا این کادوی 40 هزار تومانی را ذخیره می کنند، پس سهم حوزه ها هم در شکل خُمس باید پرداخت شود. مردم اما از شدت سرکوب فهمیده اند که رژیم از جنبش اعتراضی آنان وحشت دارد.
تعیین دستمزد
تعیین حداقل دستمزد کارکران و مزدبگیران هر ساله در نشست شورای عالی کار صورت می گرفت. این شورا ترکیبی از نماینده دولت، کارفرما و کارکران بوده است. البته در این کمیته ها هیچگاه نماینده واقعی کارکران شرکت نکرده بلکه گزیدگانی از شوراهای اسلامی کار که تشکلهایی زرد و ساخته دولت است شرکت می کردند. اما امسال به دلیل شرایط سیاسی موجود این ترکیب به هم خواهد خورد. عباس وطن پرور، نماینده سابق کارفرمایان در سازمان جهانی تجارت در این رابطه می گوید:«به علت بروز برخی مسائل سیاسی، اعضای اتاق بازرگانی و خانه صنعت و معدن مصوبه مزدی سال آینده را تعیین می کنند.» (جهان صنعت 13 آذر)
نرخ غیر واقعی بیکاری
احمدی نژاد به تازگی بر وعده ای تاکید گذاشت که همقطارانش هم بر پوچی آن نیشخند می زنند. وی در یکی از سخنپراکنیهای اخیرش گفته است که طرف دو سال آینده ریشه بیکاری را از ایران خواهد کند و هیچ بیکاری نخواهیم داشت. همزمان آمارهای نادرست و یا عدم ارائه آمار بیکاران باعث واکنس برخی از کارگزاران رژیم شده است. برای نمونه، عباس وطن پرور، دبیر کانون شورای هماهنگی کارفرمایان در رابطه با این گونه آمارها می گوید:«در حال حاضر شاغل حساب کردن سربازان، زنان خانه دار و دانشجویان و همچنین افرادی که در هفته یک یا دو ساعت کار دارند، همه از ابهامات نرخ بیکاری و وضعیت واقعی اشتغال در کشور است.»(جهان صنعت 13 آذر)
وی همچنین می گوید:«بین 24 تا 30 درصد از نیروی فعال در کشور به صورت متناوب بین کار فصلی و موقت در حال حرکت هستد.»
اسدالله شیری دبیر خانه کارگر که یک تشکل حکومتی در ارومیه است در مصاحبه ای با ایلنا دوشنبه 29 آذر، در رابطه با داده های آماری غیر واقعی می گوید:«در حال حاضر بر اساس آمارهای غیر رسمی در این شهر میزان بیکاری 24 در صد است، در حالی که آمار رسمی میزان بیکاری این شهر را 9.1 اعلام کرده است.»
افزایش هزینه های درمان
بسیاری از مردم در ایران برای درمان سرطان سینه در مقابل دو راه حل قرار دارند. یا تسلیم این بیماری شوند و راه درمان را پیش نگیرند و یا برای درمان سرطان همه زندگی خود را از دست بدهند. مرضیه وحیدی دستجردی وزیر بهداشت رژیم، روز دوشنبه 8 آبان گفت:«فقط یک نوع داروی سرطان سینه وارداتی برای بیمار 50 میلیون تومان هزینه بردار است». وی می گوید:«باید بدانیم که بسیاری مجبور می شوند که زندگی خود را بفروشند و برای خرید این دارو هزینه کنند.»
نایب رئیس انجمن پزشکان عمومی ایران پیش بینی می کند «اگر همزمان با اجرای قانون هدفمندی، یارانه سلامت خوب مدیریت نشود بیماریها پنهان می ماند و هزینه های درمان در 3 سال آینده سرسام آور خواهد شد به طوری که بیش از 4 درصد مردم به زیر خط سقوط می کنند.»
جایگاه بهداشت و درمان در تنظیم بودجه سال 89، نسبت به بودجه نهادهای وابسته به سپاه و نیز سپاه و بسیج، بر بی عدالتی در درمان و بهداشت گواهی می دهد.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی درگفتگویی با ایسنا به تاریخ 23 بهمن 88 می گوید، بودجه ای که برای وزارت بهداشت در نظر گرفته شده است از 30 درصد افزایش بودجه نسبت به سال قبل، تنها 6 درصد سهم وزارت بهداشت است.»
وی می گوید:«دولت 8 هزار میلیارد تومان بودجه برای وزارت بهداشت در نظر گرفته که بدون شک با توجه به 2000 میلیارد تومان کسری بودجه وزارت بهداشت و رشد ا6 درصدی بودجه، سرانه شش هزار و پانصد تومانی به زیر 4 هزار تومان خواهد آمد، بنابراین بیش از 70 درصد از هزینه های درمان دوباره به دوش مردم می افتد.»
در حالی که میلیاردها دلار صرف تهیه سلاح، سرکوب و صدور تروریسم و بنیادگرایی می شود، مردم باید با فلاکت و درماندگی با بیماری خود دست به گریبان باشند.
شرایط غیر ایمنی منجر به مرگ کارگران معدن شد
روز سه شنبه 23 آذر، 4 کارگر معدن در منطقه هجتک کرمان در زیر آوار جان خود را از دست دادند.
به گزارش خبرگزاری مهر، از ابتدای سال 1389 تا به حال بیش از 20 کارگر هنگام کار در معدنهای زغال سنگ استان کرمان کشته شده اند که 12 کارگر تنها در حادثه معدن « بابنیزو» جانشان را از دست داده اند. رادیو آلمان یکشنبه 28 آذر به نقل از خبرگزاری مهر، نوشت:«در سال 1388 نیز حداقل 21 کارگر هنگام کار در معادن زغال سنگ استان کرمان حانشان را از دست داده اند.»
اصلاح قانون کار
بحث اصلاح قانون کار در کمیسیون مجلس مطرح شده است. بر اساس خبرهای غیر شفاف که تاکنون پیرامون این اصلاحات منتشر شده، اصلاحاتی که قرار است انجام شود به نفع کارفرمایان است. مواردی وجود دارد که به ویزه در شرایط کنونی که اجتمال گسترده شدن خیزشهای کارگری وجود دارد، دست کارفرمایان را برای اخراج کارگران معترض باز می گذارد.
همچنین براساس اطلاعیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، و هیات بازگشایی سندیکای کارگران فلزکار مکانیک، در اصلاحیه قانون کار فصل ششم هیچ اسمی از سندیکاهای کارگری به میان نیامده است.
صدور حکم زندان برای رئیس سندیکای نیشکر هفت تپه
روز پنجشنبه 11 آذر سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه طی اطلاعیه ای خبر حکم زندان برای رضا درخشان را به اطلاع عموم رساند در این اطلاعیه می خوانیم:«سرانجام شعبه 13 دادگاه تجديد نظر اهواز رضا رخشان، رئيس هيأت مديره سنديکای ما، را نيز به اتهام نشر اکاذيب به 6 ماه زندان محکوم کرد. اين حکم در حالی صادر شد که رضا رخشان در دادگاه بدوی از اتهام نشر اکاذيب و تشويش اذهان عمومی تبرئه و با وثيقه 30 ميليون تومانی آزاد شده بود. اتهام نشر اکاذيب در حالی برای رضا رخشان حکم زندان را به همراه داشت که پيش از آن اعضاء هيأت مديره سنديکا و خانواده‌های آنان در نامه مشترکی به دادگاه تجديد نظر کليه اقدامات مورد اتهام رضا رخشان را در چهارچوب وظايف سنديکائی وی دانسته و تأکيد کرده بودند که هيچکدام از آن اقدامات و همچنين نوشته رضا رخشان تحت عنوان «ما يک خانواده هستيم» که امروز برای ايشان سند جرم به حساب می آيد، اقدام فردی وی نبوده و ايشان هيچگونه مسئوليت فردی در قبال اين اقدامات ندارند. اما دادگاه تجديد نظر اهواز بدون توجه به اين مدارک و شهادتها ،موارد ديگری را به پرونده اضافه نموده و ايشان را به اتهام نشر اکاذيب به 6 ماه زندان محکوم نمود. لازم به ذکر است که بر طبق قوانين قضائي، اتهام نشر اکاذيب تنها در صورتی مي‌تواند درمحاکم قضايی موردرسيدگی قرارگيردکه يک شاکی خصوصی اين اتهام را وارد نموده باشد.(ماده 698که مربوط به اتهام نشراکاذيب وتشويش اذهان عمومی مندرج درقوانين مجازات اسلامی می باشدبه اين امرپرداخته است .بااينهمه درماده727همين قوانين آمده استکه اين اتهام جزباشکايت شاکی خصوصی تعقيب نمی شود) در مورد رضا رخشان هيچ شاکی خصوصی موجود نبود.
رضا رخشان پس از علی نجاتی دومين رئيس هيأت مديره است که به تحمل زندان محکوم شده است. پيش از آن اعضاء ديگر هيأت مديره، فريدون نيکوفرد، قربان عليپور، محمد حيدری مهر وجليل احمدی نيز به جرم فعاليتهای سنديکايی هر يک به مدت 6 ماه در زندان به سر برده اند.
ما اين حکم دادگاه را بسيارسختگيرانه ونا عادلانه مي‌دانيم و يک بار ديگر بر حق قانونی خود در دفاع از زندگی خود و خانواده‌های ما و دفاع از حقوق حقه کارگران شرکت نيشکر هفت تپه تأکيد می کنيم. سنديکای هفت تپه تشکل منتخب کارگران شرکت نيشکر هفت تپه است و خود را به پيشبرد وظائفی که کارگران شرکت به آن محول کرده‌اند متعهد می داند.»
اطلاعيه کانون مدافعان حقوق کارگر درباره دستگيری فريبرز رييس دانا
نيمه شب شنبه ۲۷ آذر ۸۹، ماموران امنيتی با ورود به منزل فريبرز رييس دانا،اقتصاددان ، يار ديرين کانون مدافعان حقوق کارگر، به بازرسی منزل مسکونی و ضبط کامپيوتر و دست نوشته های وی مبادرت کرده، و پس از يک ساعت او را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.
اين دستگيری چند ساعت پس از آن صورت گرفت که رييس دانا در اقدامی شجاعانه اعلام کرده بود که اجرای هدفمند سازی يارانه ها فشردن گلوی کارگران و زحمتکشان و حمله همه جانبه به سفره ی خالی آنان است.
دستگيری وی بيانگر آن است که حمله کنندگان به سفره ی خالی مزدبگيران و کارگران می خواهند اعلام کنند که هيچ گونه اعتراضی را تحمل نخواهند کرد وبا ايجاد فضای قبرستانی می خواهند هر گونه اجحافی را بر مردم روا دارند.
کانون مدافعان حقوق کارگر ضمن حمايت همه جانبه از نظرات قاطع اين اقتصاددان در دفاع از زندگی کارگران وزحمتکشان، خواهان آزادی بی قيد وشرط و فوری اوست.
رييس دانا هيچ جرمی جز بيان خواسته های کارگران و زحمتکشان مرتکب نشده است. زبان و قلم گويای او خواسته های واقعی ميليونها انسان زحمتکشی است که در زير خط فقر زندگی می کنند.
کانون مدافعان حقوق کارگر بار ديگر هشدار می دهد که نشان دادن قدرت به کارگران و زحمتکشان ودستگيری روشنفکران مدافع آنان مشکلات مردم مارا نه تنها حل نخواهد کرد بلکه بر شدت وحدت آن خواهد افزود وکارگران و زحمتکشان و مردم تحت ستم را در مسير احقاق حقوق از دست رفته خود مصمم تر خواهد کرد .
کانون مدافعان حقوق کارگر
زینت میرهاشمی
چهارشنبه ١ دی ١٣٨٩ - ٢٢ دسامبر ٢٠١٠