احمدی نژاد در حالی که برای اقتصاد جهان مرتب در حال نسخه پیچی است، فاجعه اقتصادی و بحران ورشکستگی در واحدهای تولیدی ایران را غیر واقعی می داند. وی برای این که بار دوم به گماشتگی ولی فقیه، تا آن جا که توانست قدرت سپاه در اقتصاد کشور را افزایش داد و اکنون سپاه پاسداران به یک نیروی قدرتمند اقتصادی تبدیل شده و این در حالی است که هیچ پولی هم به سفره مردم نیامد.
احمدی نژاد با همان ادبیات لمپنی که جنش مردمی را «خس و خاشاک» نامید، بحران اقتصادی را غیر واقعی اعلام و رقم بالای بیکاری را «عددی» نمی داند. طرحهای زودبازده و هدفمند کردن یارانه ها، حذف سوبسیدها و ... همه این سیاستهای نرخ بیکاری را افزایش داده است. نقدینگی به شکل بی سابقه ای رشد داشته است. شورای عالی کار، در پایان سال ٨٧، تصمیم گرفت افزایش حقوق کارگران و مزدبگیران را به بهانه پایین آوردن نرخ تورم در دو نوبت تعیین کند و نوبت دوم را به سال ٨٨ موکول کرد. در حالی که هیچکدام از وعده های داده شده نه تنها عملی نشد بلکه تورم بنا به آمار رسانه های حکومتی بالای ٢٦ درصد همچنان مانده است.
احمدی نژاد روز ١۴ شهریور در مورد بیکار شدن ٢٠٠ هزار تن در سال ٨٧ گفت: «این که ٢٠٠ هزار نفر بیکار شوند عدد بزرگی نیست و از تحولات طبیعی بازار کار است.» وی بیکاری را چنین توجیه کرد: «همواره عده ای بیکار می شوند و عده ای هم سر کار می روند.»
کارشناسان اقتصادی، سال ٨٨ را سالی با تشدید رکود، کاهش درآمد نفت و کاهش سرمایه گذاری پیش بینی کرده اند. بانک مرکزی در گزارش خود، رشد حجم نقدینگی در سال گذشته را نسبت به سال پیش از آن ١٦ درصد اعلام کرده است. این گزارش حجم نقدینگی را بیش از ١٩٠ هزار میلیارد تومان (حدود ١٩٠ میلیارد دلار) ارزیابی کرده است.
در دروه ۴ ساله احمدی نژاد، فقر و شکاف طبقاتی افزایش بی سابقه پیدا کرده است. روزنامه سرمایه ٣١ شهریور، گزارشی از مرکز آمار در رابطه با تقسیم ثروت درج کرده است. بر اساس این گزارش، «سه دهک بالای جامعه ۵٨ درصد هزینه ها را در اختیار دارند که با فرض ثابت بودن میزان درآمدها و هزینه ها می توان نتیجه گرفت که بیش از ۵٨ درصد درآمدها در اختیار سه دهک بالای جامعه قرار دارد.»
احمدی نژاد با کاندیدا کردن دو زن برای پست وزارت برای اولین بار طی حکومت ٣٠ ساله جمهوری اسلامی، فریبکارانه نقش مدافع مشارکت زنان در قدرت را به خود گرفت. از فرمانبری و عملکرد زنان معرفی شده به نظام مردسالار بگذریم، قشری بودن احمدی نژاد که بر همکان روشن است، هدف وی را که مقابله با مشارکت فعال زنان در خیزشهای خیابانی و جنبشهای مخالف حکومت است، روشن می کند.
بنا به داده های آماری وضعیت زنان در زمینه کار در دروه ٤ ساله احمدی نژاد از همه وقت بدتر بوده است. فشار در زمینه تحصیلی بر زنان از همیشه بیشتر بوده است.
خبرگزاری ایلنا ٢٢ شهریور آماری در رابطه رشد بیکاری در دوران احمدی نژاد داده است که در این آمار رشد بیکاری زنان نسبت به قبل قابل توجه است.
ایلنا می نویسد بر اساس گزارش عملکرد وزارت کار و امور اجتماعی بیکاری جوانان بین ١۵ تا ٢٩ سال در سال ٨٧، به ٤/٢٠ درصد رسید. این خبرگزاری با مقایسه آمار بیکاری زنان با سال ٨۴ نسبت به جمعیت فعال کشور، می نویسد: «نرخ مشارکت زنان در طول دولت نهم به بالاترین نرخ بیکاری طی یک دهه اخیر رسیده است».
در ماهی که گذشت، بین احمدی نژاد و هوگو چاوز قراردادی برای وارد کردن بنزین از ونزوئلا بسته شد. چاوز تایید کرد که قرار است کشورش هر روز ٢٠ هزار بشکه بنزین به ایران صادر کند. بر طبق خبرهای منشتر شده در رسانه های حکومتی، بر اساس این قرارداد، بنزینی که از ونزوئلا خریداری می شود ۵٠ درصد گرانتر از قیمت بنزین در بازار خلیج فارس خواهد بود. بر اساس گزارشی که در روزنامه سرمایه ٢۴ شهریور در مورد این قرارداد چاپ شده است، مبلغ پولی که از بابت فروش بنزین گران قیمت به جیب چاوز ریخته می شود برای یک قرارداد یک ساله، حدود ٤٠٠ میلیون دلار ارزیابی می شود.
در دوره ۴ ساله احمدی نژاد بر خلاف شعارهای عوامفریبانه اش، رشد سرمایه گذاری سیر نزولی داشته است. روزنامه حیات نو ١٨ شهریور در رابطه با «فضای نامساعد کسب و کار» در ایران نسبت به کشورهای دیگر می نویسد: «مقایسه شاخص سهولت فضای کسب و کار در سالهای ١٣٨٣ و ١٣٨٧ نشان می دهد رتبه ایران از ١٠٨ به ١۴٢ رسید و به عبارتی محیط کسب و کار در ایران ٣٤ رتبه در رتبه بندی جهانی سقوط کرده است.»
حرکتهای رو به رشد کارگری با توجه به وخیم شدن وضعیت معاشی آنان از چالشهای پیش روی دولت پاسدار احمدی نژاد خواهد بود.به گزارش ایلنا ١۴ شهریور، رئیس اتاق بازرگانی اصفهان، سال ٨٨ را سال بحرانهای کارگری نامیده است.
برخی از مهمترین حرکتهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران در شهریور ١٣٨٨
سرکوب، آزار، پرونده سازی، دستگیری، شکنجه و محاکمه فعالان کارگری در ایران را به شدت محکوم می کنیم.
*به گزارش روز دوشنبه ٢ شهریور ایلنا كارگران نساجی كاشان كه اكثر آنها دارای بیش از ١٨ سال سابقه كار هستند،٢٢ ماه است كه حقوق نگرفته‌اند.
واحد شماره ٢ كارخانجات ریسندگی و بافندگی، شركت صنایع فرش راوند، كارخانه مخمل و ابریشم كاشان از جمله واحدهای صنعتی و تولیدی شهرستان کاشان هستند كه بحران در آنها ادامه دارد.
علی‌اصغر بروشان، دبیر اجرایی خانه دولتی کارگر اصفهان می‌گوید:«قرارداد بیش از ٨٠ درصد كارگران این استان موقت است، بنابراین زمانی كه مهلت قرارداد به پایان می‌رسد دیگر قراردادی با آنها منعقد نمی‌شود.»
*كارگران شركت واگن پارس اراك که در آن ١٧٠٠ کارگر کار می کنند برای ششمین بار در طول ۴ ماهه اخیر در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و دستمزد ماهیانه در محوطه داخل شركت تجمع كردند.
به گزارش روز سه شنبه ٣ شهریور ایلنا، كارفرما مطالبات كارگران را به صورت درصدی و فقط برای ساكت كردن موقتی پرداخت می‌كند و مسئولان استان نیز كه در جریان موضوع هستند، نه تنها تا به حال كوچكترین قدمی برای حل مشكل برنداشته‌اند بلكه اوضاع را بدتر هم كرده‌اند. ایلنا در ادامه گزارش خود می نویسد، در بازدیدی كه هفته گذشته وزیر راه و ترابری از واگن پارس داشت، در مقابل فریادهای اعتراض كارگران ابراز داشت كه برای حل مشكل شما نیامده‌ام و بحث ما توسعه خطوط ریلی است. در این بازدید استاندار و جمعی از مدیران استان نیز وی را همراهی می‌كردند.
گفتنی است که شزکتهای ماشین‌سازی اراک، آذراب و ایرالکو در اراک نیز با بحران جدی روبرو هستند.
در روز ٨ شهریور جمعی از کارگران ایران خودرو با صدور اطلاعیه ای از اعتصاب کارگران شرکت واگن پارس اعلام حمایت کردند. به گزارش سایت خودروکار در این اطلاعیه اعلام شده که:
«داشتن حق زندگی حق مسلم شماست
عدم پرداخت چند ماه حقوق شما یک دزدی آشکار است
چپاوال گران حقوق کارگران باید از کار برکنارشده و محاکمه گردند
برای رسیدن به حقوق خود اعتصاب و اعتراض تنها راه رهائی شما ست
ما به رزم شما درود می فرستیم و اعلام همبستگی خودمان را با خواستهای بر حق شما اعلام می داریم
و برای رسیدن به خواسته هایتان در کنار تان ایستاده ایم
ما از همه کارگران و سازمانهای حقوق بشر و سازمانهای کارگری می خواهیم که کارگران واگن پارس را تنها نگذارند و دوش به دوش آنها مسئولان حکومتی را وادار کنند که به خواست این کارگران جواب بدهند.
زنده باد همبستگی کارگری
زنده باد مبارزه بر حق کارگران واکن پارس»
*روز چهارشنبه ١١ شهریور به دنبال تهدید كارفرمای موقت كارخانه صنایع مخابراتی راه دور ایران (ITI) مبنی بر برخورد انضباطی با كارگرانی كه نسبت به پرداخت نشدن حقوق خود معترض بودند، تمامی كارگران این كارخانه در محل كارخانه تجمع كردند.
به گزارش ایلنا، یكی از كارگران ITI در تماس تلفنی گفت به این خبرگزاری گفته، از ابتدای هفته جاری كارگران در اعتراض به وضع موجود چندین بار متحصن شدند اما امروز صبح كارفرما به آنها گفت:«اگر به اعتراض خود ادامه دهید همه شما را از طریق كمیته انضباطی اخراج خواهم كرد.»
كارخانه صنایع مخابراتی راه دور ایران یكی از واحدهای صنعتی استان فارس كه پس از واگذاری به بخش خصوصی دچار مشكل شده است.
*روز شنبه ١۴ شهریور ایلنا طی گزارشی اعلام کرد که، یک ماه و نیم گذشته، ایران شاهد تجمعهای فراوان صنفی بوده که در آن، تجمع‌کنندگان خواهان رسیدگی به مشکلات معیشتی خود شده‌اند. این تجمعات مسالمت‌آمیز به دلیل مسائل پس از انتخابات و در ادامه، فضای سیاسی کشور هیچ‌گاه به طور جدی دیده نشد، حال آن که آینه‌ای از وضعیت اقتصادی ایران در سال ٨٨ بود، سالی که به تعبیر دبیرکل خانه کارگر، سال مرگ واحدهای کارگری است و به گفته رئیس اتاق بازرگانی اصفهان، سال بحرانهای کارگری.
این خبرگزاری در ادامه گزارش خود به مواردی از اعتراضهای کارگری به شرح زیر اشاره می کند.
١- صبح روز ٢٢ تیر كارگران اخراجی شركت ندا به منظور دریافت مطالبات ٢ سال قبل خود مقابل سازمان تبلیغات اسلامی در میدان فلسطین تهران تجمع كردند.
٢- تجمع کارگران شهرداری خوزستان روبروی استانداری در تاریخ ٢۴ تیرماه
٣- روز ١٢ مرداد کارگران کارخانه نساجی سیمین اصفهان روبروی استانداری اصفهان تجمع کردند تا اعتراض خود به بی‌عدالتیهای موجود در جامعه را به تصویر كشند.
در حال حاضر کارخانه سیمین اصفهان نیمه تعطیل است و حدود ۴۰ درصد کارگران در این کارخانه سر کار هستند و ٦٠ درصد دیگر کارگران مدتی است که بیکار شده‌اند.
تجمع کنندگان می‌گویند در ماههای گذشته تجمعاتی را در دفتر این شرکت در اصفهان و نجف‌آباد برگزار کرده‌اند که بی‌ثمر بوده است.
۴- روز ٢۴ مرداد وزیر راه و ترابری در حضور سرزده خود به شرکت واگن پارس اراک وقتی با تجمع اعتراض‌آمیز کارگران روبرو شد، گفت: قول می‌دهم که کارها با سرعت بیشتری انجام شود تا شکوفایی به صنعت ریلی بازگردد.
کارخانه واگن پارس اراک که یکی از شرکت‌های مادر تخصصی در تولید انواع تجهیزات و وسائل حمل و نقل ریلی است.
۵- روز پنجشنبه ۵ شهریور كارگران كارخانه قند كامیاب خمینی‌شهر به منظور اعتراض به پرداخت نشدن حقوق خود مقابل فرمانداری شهرستان خمینی شهر تجمع كردند.
٦- روز پنجشنبه ۵ شهریور کارگران شرکت آجرثبات همراه با خانواده هایشان در اعتراض به حكم دادگاه درباره هیات مدیره آجر ثبات دست به تحصن زدند.
٧- روز یکشنبه ٨ شهریور كارگران شركت چینی البرز در اعتراض به دریافت نكردن ۴ ماه حقوق خود در مقابل استانداری قزوین دست به تجمع زدند.
بدین ترتیب به‌طور میانگین هر ۵ روز یك تجمع كارگری در كشور برگزار شده است.
ایلنا در ادامه گزارش خود می نویسد:
این موضوع به حدی ابعاد نگران كننده یافته است كه سایتی وابسته به یكی از ژنرالهای اقتصادی اصولگرایان می‌نویسد:«طی چند ماه گذشته تمامی اخبار دال بر شکل‌گیری گسترده اعتراضات یقه‌آبیها دارد. ادامه روند کنونی و بی‌توجهی به رکود بنگاههای اقتصادی موج اعتراضات آبی را به راه خواهد انداخت و ناگزیر این موج شباهتهایی هم با موج سبز خواهد داشت.
به نظر می‌رسد این تحرکات از طرح هلندی رسانهای هم خطرناک‌تر باشد. شاید از نسخه بیلدربرگی براندازی نرم هم جلوتر رود. شاید هم برخی بخواهند آن را پروژه آژاکس ٣ بنامند. تحرکات آبیها بدون شک متعصبانه است. تنها مچ‌بند سبز نیست که جای خود را به یقه‌های آبی می‌دهد. انگیزه اصلی این حرکت خودجوش نگرانی از گرسنگی خانواده و شیر خشک فرزند نوزاد و اجاره مسکن آخر ماه و ادامه تحصیل فرزند و درمان همسر است.»
*روز دوشنبه ٣٠ شهریور کارگران شرکت آلومینیوم اراک (ایرالکو) در اعتراض به عدم پرداخت برخی مزایای خود در حقوق پرداختی شهریور ماه ٨٨ و همچنین عدم توزیع لباس مخصوص کار خود در محوطه شرکت تجمع کرده اند.
بنا به گزارش اراک تایمز کارگران ایرالکو با تجمع در قسمت بارگیری شرکت و توقف فرآیند بارگیری محصولات ایرالکو خواستار پرداخت مزایای خود از جمله پاداش افزایش تولید به میزان ۲۵۰ هزار تومان برای هر کارگر شده اند.
در همین حال عیسی رضایی؛ رئیس هئیت مدیره شرکت مهر اقتصاد ایرانیان که وابسته به بسیج است چندی پیش از مشکلات مالی شرکت و احتمال اخراج صدها کارگر شرکت خبر داده بود.
به گفته کارگران ایرالکو وی از بستگان محسن رضایی؛ نامزد انتخابات ریاست جمهوری ٨٨ و فرمانده سابق سپاه است.
این دومین تجمع کارگری در شهریور ماه در این کارخانه ی مهم به شمار می رود.
پیش از این روز یکشنبه ٨ شهریور کارگران شرکت آلومینیوم اراک در اعتراض به فشارها برای تعطیلی دیگهای خط قدیم شرکت از سوی برخی مقامات استان و به خطر افتادن شغلشان تجمع کرده بودند. این تجمع با حضور کارگران بخشهای مختلف شرکت در پارکینگ سرویس ایاب و ذهاب کارکنان شکل گرفته بود و اعضای شورای اسلامی ایرالکو با حضور در میان کارگران سعی در آرام کردن کارگران داشتند.
زینت میرهاشمی
Zinat_mirhashemi@yahoo.fr