!ویروس کورونا، سرمایه و سیاست

فرازهایی از این نوشتار
در مدل‌های زیست-پزشکیِ سنتی، تمرکز اصلی بر بیولوژی و پاتوفیزیولوژی بود؛ بعبارت بهتر تاکید اصلی بر عامل ِبیماریزا، مکانیسم بیماریزایی، ویژگی‌های ژنتیکی میزبان، چرخهٔ بیماری و خلاصه رابطهٔ پاتوژن با میزبان نهاده می‌شد. در سال ۱۹۷۷ مدل جدیدی معرفی گردید که به «مدل زیست‌شناختی-روانشناختی-اجتماعی» معروف شد. در این مدل، سلامت و بیماری، بمثابهٔ محصولِ عملکرد متقابلِ متغیرهای بیولوژیکی، روانشناختی و اجتماعی-فرهنگی تعریف شدند... این نوشتار سعی می‌کند از این دریچه و از زوایای دیگر به پاندمی «کووید-۱۹» بپردازد.
اولین نمونهٔ عفونت کرونایی که به سارز (SARS) معروف شد، در چین در سال ۲۰۰۲ پیدا شد که ۸۴۲۲ نفر را مبتلا کرد و به مرگ ۹۱۶ نفر انجامید (درصد مرگ‌و‌میر ۱۱٪). در سال ۲۰۱۲ نمونهٔ موسوم به MERS در عربستان سعودی پیدا شد که ۲۴۹۴ را مبتلا کرد و موجبِ مرگ ۸۵۸ نفر شد (۳۴٫۴٪)... در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، در شهر ۱۱ میلیونی وُهان چین ویروس جدیدی پیدا شد که بخاطر بجاگذاشتن عوارض تنفسی شدید و حتی کشنده‌‌اش، «سارز-کووی-۲» (SARS-CoV-2) نام گرفت و بیماری ناشی از آن «کووید-۱۹» خوانده شد... «سارز-کووی-۲» ظرف حدود ۲ ماه، به حدود ۷۰ کشور رسیده، حدود ۱۰۰ هزار نفر را آلوده کرده و حدود ۳۵۰۰ کشته بجا گذاشته است! تازه اینها بر اساس آمارهایی است که از منابع رسمی (و غیرمعتبری مثل رژیم‌ ایران) جمع‌آوری شده‌اند.
... دامنهٔ شایعات در دنیای مجازی داغ است و به مجامع و محافل تخصصی هم رسیده است: آیا «سارز-کووی-۲» نتیجهٔ یک موتاسیون (جهش ژنتیکی) طبیعی است یا محصول دستکاری (مهندسی) ژنتیکی است؟... صرفنظر از آنکه ویروس «سارز-کووی-۲» محصول جهش طبیعی یا نتیجهٔ دستکاری ژنتیکی باشد، مرگ‌ومیر ناشی از پاندمی «کووید-۱۹» لزوما ناشی از نادانی، ناتوانی و ناداری بشر نیست!... دانشمندان و مراکز مستقلِ تحقیقاتی نشان دادند که تهیه واکسن و تولیدِ انبوه آن و پیشگیری بموقع از پاندمی کرونایی هم بلحاظ علمی و هم بلحاظ عملی امکانپذیر است...
برای مطالعه و دانلود این نوشتار اینجا کلیک کنید.