ما انسانهای خاکی هستیم و روی زمین زندگی می کنیم، با توان محدود در ابعاد متفاوت مادی، معنوی،
فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ادعایی بیش از توان خود نداریم .
کارگران همیشه خواسته ها و مشکلاتی داشته و دارند.
اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد در راستای بهبود شرایط زندگی خود و همکاران تلاش های بی دریغ انجام داده اند و بدون اغراق دستاوردهای چشم گیری در شرکت واحد و در سطح اجتماع داشته اند سندیکا مشعلی شد پیش روی کارگران و فعالان کارگری که با امید به آینده و برای دستیابی به خواسته هایشان باید به نیرو و امکانات خود اتکا و ایمان داشته باشند و با اتحاد و همبستگی و ایجاد تشکل های کارگری می توانند مطالبات خود را بدست آورند
با گذشت اندک زمانی نتایج آنرا مشاهده کردیم و تشکل های کارگری دیگری مانند سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و اتحادیه آزاد کارگران ایران و ... پا به عرصه گذاشتند که باعث خشنودی و امیدواری کارگران است .
صادقانه کوشش کرده ایم که افراد مفیدی برای جامعه باشیم ولی منکر آن نیستیم که نقاط ضعف هم داشته و داریم . اما اگر منصفانه همه جوانب را بررسی کنیم سندیکا در یک شرایط عادی بازگشایی نشد و با توجه به محدودیت ها و فشارها قاعدتا" کارها بدون نقص انجام نمی شود.
سندیکا در قدم های اول که در حال آموزش قوانین به اعضا و کارگران دیگر نسبت به حقوقشان بود از کلیه جوانب مورد هجوم قرار گرفت اعضای سندیکا در محل کار از طرف مسئولان شرکت واحد و حراست ها در محیط اجتماعی از طرف نهادهای کارگری وابسته مانند خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار ، از طرف دیگر دولتی که می بایست حقوق قانونی افراد جامعه را رعایت و اجرا کند توسط ادارات کار و نیروهای امنیتی و شهرداری عرصه را به اعضای سندیکا تنگ کردند . مسائل و مشکلات بسیاری را متحمل شده ایم ، با دستگیری های پی در پی و زندان و اخراج از کار مواجه بوده و هستیم.
در حال حاضر ۴ نفر از اعضای سندیکا در زندان به سر می برند و هفت نفر از اعضای سندیکا حدود 5 سال است که با تحمل دستگیری ها و فشارها همچنان بیکارند و از کلیه حقوق اجتماعی محرومند و وضعیت آنها از زندانیان بهتر نیست . در دیوان عدالت اداری پی گیر شکایات خود هستند که تا به حال هیچکدام از مسئولین پاسخگو نبوده اند . تعدادی از اعضای سندیکا مجددا از کار اخراج شده اند اما در روند فعالیت های کارگری دهه های گذشته هم اگر نگاهی گذرا داشته باشیم همیشه نوع فعالیت ها یکسان نبوده و فراز و فرود های گوناگونی را مشاهده می کنیم . طی سالهایی که شرایط اجتماعی پذیرای ایجاد تشکل ها و انجام فعالیت بوده سریعا" تشکل های بسیاری به همت فعالان و کارگران بوجود آمده اند که با زحمت و تلاش آنها در ایران وزارت کار ایجاد شد و قوانین کار تصویب شد و تامین اجتماعی و ... بوجود آمد.
اما با ایجاد محدودیت و تحت فشار قرار گرفتن و سرکوب از جانب دولت ها و سرمایه داران اکثر تشکل ها از هم پاشیده و فعالان یا از فعالیت دست برداشته یا به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند.
اعضای سندیکا با تحمل سختی های فراوان کماکان به عهد خود وفا کرده اند و همچنان در شرایطی که شاید بدتر از زندان باشد با ایمان به راهی که در آن قدم گذاشته اند تا شرایط زندگی کارگران بهبود یابد و شرافتمندانه و سربلند جایگاه مناسبی در جامعه برایشان مهیا شود . واقع بینانه نیست که انتظارات ما فوق بشری از آنها داشته باشیم . با احترامی که برای کلیه اشخاص و دیدگاه ههایی که مخالف عملکرد سندیکاست ، پیشنهاد می کنیم که نیرو و وقت خود را صرف سرزنش و کوبیدن و ایجاد تفرقه و یار کشی در سندیکای کارگران شرکت واحد و دیگر تشکل ها نکنند ، بلکه امیدواریم که از ضعف ها ی احتمالی سندیکا و اعضای آن و تشکل های دیگر پند بگیرند و تجربه کسب کنند.
فکر و امکانات خود را جهت بهبود شرایط و وضعیت کارگران بکار گیرند ، صادقانه و شفاف وارد عرصه فعالیت شوند تا ما هم از آنها بیاموزیم و خود را اصلاح نمائیم . این گوی و این میدان
هیچ تشکلی راه فعالیت و خدمت به جامعه و کارگران را بر روی دیگران سد نکرده است ، همه می توانند تشکل های موجود را حمایت کنند ، اگر کسانی عملکرد تشکل های موجود را قبول ندارند با همت و تلاش خودشان در عرصه و سیع جامعه کارگری می توانند تشکل های مورد نظر خود را ایجاد کنند.
این بی انصافی و ناجوانمردانه است اگر هر شخصی یا گروهی بخواهد از کارگران برای رسیدن به اهداف خود استفاده ابزاری نماید و باعث سر در گمی کارگران و از هم پاشیدن تشکل های موجود باشد.
به هیچ حزب یا گروهی وابسته نبوده و نیستیم و از هیچ کس دستور نمی گیریم مبنای کار سندیکا خرد و تصمیم جمعی می باشد ، بنا به موقعیت و شرایطی که پیش روی ماست سعی کرده ایم معقولانه عمل کنیم و تحت تاثیر شعارهای دور از دسترس قرار نگیریم . وظیفه تشکل های کارگری و فعالان آگاهی کارگران نسبت به حق و حقوقشان با آموزش و اطلاع رسانی و پیگیری مطالبات کارگری است . در نهایت این کارگران هستند که برای دستیابی به خواسته هایشان همگام قدم بر می دارند .
در ادامه طرح یک پرسش به ذهنم رسید . آیا با آرزوی نابودی سرمایه داری تغییری در جهان صورت می گیرد ؟ یا با تغییر روش ها و عملکرد کارگران به نوعی که نتایج مثبتی برای جامعه داشته باشد که دست آورد های بشری را کاملتر کند؟
نظر به اینکه همیشه در گفتگوها و نوشته ها مطالب بسیاری در مورد سرمایه داری و جهانی سازی گفته و نوشته می شود از افراد صاحب نظر و کارشناس سوال می کنم که دهه های متمادی سرمایه داری و جهانی سازی به صورت عینی و علمی و عملی بسیار گسترده در جهان شکل گرفته و بر مناسبات اقتصادی و سیاسی و ... حاکم شده است زمان آن نرسیده که آگاهان و منتقدان روشها و پیشنهادهای علمی وعملی را که منطبق با موقعیت امروز و حتی آینده و همگام با تکنولوژی نوین باشد ارائه دهند تا از امکانات و پتانسیل فراوان جامعه کارگری به نحوی استفاده شود که بتواند شان و جایگاه انسانی خود را در اجتماع داشته باشد و شکاف طبقاتی به حداقل برسد تا تنها به شعار و آرمان گرایی دل خوش نباشند.
در خاتمه امیدواریم که کلیه افراد و فعالان در بخش های مختلف اجتماع با صداقت و واقع بینی در حد توانشان تلاش کنند.
تا تشکل های مستقل کارگری ایجاد شوند.
دست کسانی را که دلسوزانه و صادقانه جهت یاری کارگران قدم بر می دارند یا قلم می زنند صمیمانه و به گرمی می فشاریم.
با امید گسترش صلح و عدالت در همه جهان
علی اکبر پیر هادی
عضو هیئت مدیره و مسئول کمیسیون دبیرخانه
سندیکای کارگران شرکت واحد - ١٣/١٠/١٣٨٩