تاریخچه و ساختار اتحادیه معلمان در انگلیس

اتحادیه سراسری معلمان ((National Union of Teachers (NUT) در انگلستان و ولز در ماه ژوئن سال 1870 میلادی بر اساس قانون فوستر بنیان نهاده شد. این اتحادیه، در سال 1888 میلادی، اتحادیه سراسری معلمان نامیده شد.
سازماندهی اتحادیه معلمان در حقیقت پاسخ معلمان به نارضایتی آنها نسبت به سیستم آموزشی ای بود که میزان بودجه مدارس و در نتیجه حقوق معلمان را بر اساس نتایج قبولی امتحانات آخر سال دانش آموزان تعیین می کرد.
اتحادیه معلمان در ابتدا فقط 400 عضو داشت اما این اتحادیه به سرعت رشد کرد. تعداد اعضا بین سال های 1895 و 1910 دو برابر شد و تعداد اعضا در روند رشد خود به تعداد قابل توجه 68000 نفر با 516 انجمن رسید. مبارزه معلمان در روند رشد قوت بیشتری می گرفت و فرصتی را فراهم آوده بود تا معلمان مبارزه برای افزایش حقوق و شرایط بهتر کار را شروع کنند. همچنین تلاش معلمان این بود که اصلاحاتی در سیستم آموزشی به وجود آورند که به نفع هر دو گروه آموزشی یعنی معلمان و دانش آموزان باشد.
کمپین برای تضمن شغلی و بالا رفتن حقوق معلمان شروع شد. معلمان بخصوص در مناطق دور اقتاده و دهات حقوق خیلی پایینی داشتند. همچنین معلمان اعتراضات خود را بر علیه وظایف فرعی و غیر اصولی ای همچون همراهی با کلیسا ها در روزهای یکشنبه نیز شروع کردند. اعتراضات برای افزایش حقوق معلمان به موفقیت نسبی خود دست یافت و حقوق بازنشستگی که در سال 1862 ملغی شده بود دوباره احیا شد.
از سال 1900 به بعد اتحادیه معلمان به دست آورد های بسیاری دست یافتند از جمله آموزش و پرورش رایگان و اجباری برای همه در سطح ابتدایی و همچنین از دیگر دست آورد های این دوره این بود که NUT قوانین کهنه ای چون شوراهای دولت ساخته مدارس را بین برد و مسئولیت آنرا به عهده آموزش و پرورش محلی با استقلال عمل قرار داد. اتحادیه معلمان در سال 1896 با اعتصابات سراسری که از حمایت مردمی و خانواده ها در شهر ساحلی پورت اسموت هم برخوردار شد توانست چهار معلم را که به دلیل امتناع از شروع کلاس ها در ساعت تعیین شده 7.55 اخراج شده بودند را به سرکارشان بر گرداند.
یک موفقیت دیگر در اعتصاب سال 1907 در وست هم بود که بر شورای ضد اتحادیه ای پیروز شد و در آن منطقه، مقامات محلی رسما با درخواست افزایش حقوق معلمان توافق کردند. در بین سال های 1913-14 معلمان با اتحاد خود توانستند به موفقیت های بزرگی دست یابند.
طولانی ترین اعتصابات در سال های بین 1914 تا 1939 صورت گرفت. یکی از جالب ترین اعتصابات، زمانی شروع شد که دو معلم که در عین حال عضو فعال NUT نیز بودند، به دلایل ساختگی اخراج شدند اما دانش آموزان وخانواده آنها همراه با معلمان به اعتراضات وسیع برای برگشت بکار آنها دست زدند و این دو معلم بر سر کار خود برگشتند. تنها در سال 1919 بود که معلمان مبارزه برای حقوق برابر بین زن و مرد را شروع کردند. اعضای اتحادیه با اکثریت آرا به حقوق برابر بین زن و مرد رای دادند. اما این مبارزه در سال 1969 به سرانجام نهایی خود رسید. سال های 1920 تا 1939 سال های بحران اقتصادی شدید بود. تعداد زیادی بیکار شده بودند و دولت قصد داشت که حقوق معلمان را تا 10 درصد کم کند. با آغاز جنگ جهانی دوم در سال 1939 مبارزه معلمان فروکش کرد. بین سال های 1940 تا 1970 موفقیت هایی در زمینه تعداد دانش آموزان در کلا س ها بدست آمد. استاندارد های کلاس ها عوض شد. تعداد دانش آموزان کلاس ها در 1940 تا 40 نفر هم می رسید این تعداد کاهش داده شد و امکانات بهتری در اختیار معلمان قرار گرفت. اتحادیه معلمان که در سال 1970بیش از 300000 هزار عضو داشت، عملا در تصمیم گیرهای آموزش و پرورش نقش موثری داشت. اتحادیه رسما دفتر خود را در اکثر شهرها باز کرده بود و قوانینی را هم به نفع معلمان و اتحادیه به ثبت رسانده بود. این اتحادیه، همراه با دیگر اتحادیه های کارگری، اکنون وزنه سنگینی در تصمیم گیرهای دولت بودند. عملا می توانستند برخی تصمیمات دولتی را لغو کنند.
در سال 1972 اتحادیه معلمان به کنگره سراسری اتحادیه های کارگری ((Trade Union Congress (TUC) پیوست. در سال 1974 معلمان با اعتراضات گسترده خود توانستند به افزایش قابل توجه در حقوق معلمان دست یابند. دهه 1980 دوران سختی نه تنها برای اتحادیه معلمان بلکه برای تمام اتحادیه های کارگری بود. سیاست دولت خانم تاچر، که یکی از دست راست ترین دولت های محافظه کار بود، این بود که تمام دست آوردهای تا کنونی را از معلمان باز پس بگیرد. بحران رو به رشد سرمایه داری در راه بود و سرمایه داران قصد داشتند که هزینه بحران از جیب کارگران و معلمان پرداخته شود. بنابر این باید حملات را شروع می کردند. در این سال ها مبارزات معدن چیان شمال انگلیس هم شدت گرفت تا حدی که اعتراضات و اعتصابات معدن چیان قادر بود با همراه کردن افکار عمومی، دولت را ساقط کند. اما دولت تاچر با حیله و نیرنگ معدچیان را فریب دادند و آنها را در مسیری قرار دادند که که بتوانند بطور کلی معادن انگلیس را ببندند و از لهستان زغال سنگ به قیمت نصف هزینه انگلیس وارد کنند. برخی از معدن چیان هم به اتهام ساختگی دزدی دستگیر شدند. در انگلیس قانونا هیچ فردی را نمی توانند به اتهام اعتراض، اعتصاب ، تظاهرات و یا وابستگی به تشکل کارگری، دستگیر کنند به همین دلیل فعالین معدن را به اتهام دزدی زغال سنگ در معدن دستگیر کردند.
معدن چیان دستگیر شده تبرئه و آزاد شدند اما مبارزه معدن چیان به شکست انجامید و بعد از این شکست روحیه انفعال در بین فعالین اتحادیه گسترش پیدا کرد و این جنبش از جوش و خروش گذشته افتاد.
اتحادیه معلمان اتنظارات و امید های فراوانی به شعار انتخاباتی حزب کارگر یعنی شعار “آموزش و پرورش، آموزش و پرورش، آموزش و پرورش” بست که کاندیدای حزب کارگر، تونی بلیر، با آن بر سر کار آمد. اما دولت تونی بلیر به جز تعداد محدودی اصلاحات از جمله ساختن برخی مدارس جدید و کاهش تعداد دانش آموزان کلاس ها کار دیگری انجام نداد. در عوض به تعداد کودکان فقر افزوده شد. دولت حزب کار گر، سیاست هایی را که دولت دست راستی مارگارت تاچر برنامه ریزی کرده را ادامه داد و عملا مطالبات اتحادیه ها را نادیده گرفت. در سال های اخیر دوباره جنب و جوش شدید بین فعالین اتحادیه ها رو به رشد است و بسیار ی از فعالین قدیمی و نوجوانان برای احیای نوع جدیدی از مبارزه برای زندگی بهتر پا به میدان مبارزه گذاشته اند.
.مبارزات معلمان در سال های اخیر بعد از بحران ساختاری سرمایه در سال 2008 رو افزایش گذاشته است با گسترش حملات دولت به سطح معیشت کارگران و مخصوصا بخش خدمات، اعتراضات معلمان نیز روندی رو به رشد داشت. در سال 2011 معلمان همراه با اتحادیه دانشگاه ها و کالج ها و سایر اتحادیه های کارگری سه بار اعتصاب عمومی داشتند. هر بار اعتصاب هم همراه با تظاهرات صدها هزار نفری بود.
دولت قصد داشت طرح جدیدی را جایگزین قانون کنونی بیمه باز نشستگی کند که سال هاست کارگران بخش دولتی و معلمان از آن استفاده می کنند اما در مقابل، اتحادیه معلمان همراه با سایر اتحادیه ها با اعتراضات خود اعلام کردند که تغییر سیستم بیمه باز نشستگی به زیان کارگران و به نفع دولت و کارفرمایان است.
فشار های بیشتر بر معلمان اکنون به درجه ای رسیده است که اعضا اتحادیه ها رهبری اتحادیه ها را برای یک مبارزه پیروزمند و موفق تحت فشار قرار داد ه اند. رهبران به شدت بورکرات شده اگرچه علاقه ای به مبارزه طولانی و موثر از خود نشان نمی دهند اما فشار اعضا گاها آنان را رادیکالیزه کرد ه و مجبور به همراهی با اعضا و به سازماندهی اعتصابات همزمان با دیگر اتحادیه های کارگری می نماید.

نقش و ساختار اتحادیه معلمان
اتحادیه معلمان در انگلیس، ولز، جزیره من، گورنسی و جرسی و دانشکده های خدمات کودکان در تمام دنیا آموزگاران را سازماندهی می کند. بعنوان بزرگترین اتحادیه معلمان، NUT، منابع و کارمندان حرفه ای دارد که به تمام نیازهای معلمان پاسخی شایسته می دهد. ساختار اتحادیه در دفتر های مرکزی انگلیس و ولز به گونه ای طراحی شده است که پاسخگوی همه نیازهای معلمان بعلاوه مدیران مدارس، معاونین ومعلمان کمکی و نیمه وقت و همه آنهایی که در سطوح معین نیاز به راهنمایی و مشاوره دارند، است.
به عنوان یک نهاد حرفه ای اتحادیه معلمان نقش رهبری را در تاثیر گذاشتن بر مقررات و سیاست های حاکم بر آموزش و پرورش و استخدام در سطوح کشوری و محلی دارد. اتحادیه معلمان در سطح کشوری در اکثر مراکز آموزشی نماینده دارد. در سطح محلی نمایندگان NUT در سیاست گذاریها ی مختلف، مذاکرت و مشاوره ها دخالت فعال دارند. اتحادیه در تمام مواردی که به قراردادهای بین معلمین و مدارس از طرف دولت مرکزی بسته می شود اعضای خود را همراهی و نمایندگی می کند. اتحادیه از طریق مشاوران پارلمانی خود تلاش می کند که در قوانین مصوب دولت تاثیر گذار باشد.

هیات نماینده گان انجمن ها
عضویت در اتحادیه از طریق انجمن های تشکیل دهنده آن صورت می گیرد، انجمن های مرکزی، بخش های تک انجمنی، یعنی جاهایی که انجمن تمام منطقه جغرافیایی زیر نظرمقامات محلی را می پوشاند و همچنین انجمن های محلی، یعنی بخش هایی که بیشتر از یک انجمن در منطقه وجود دارند. حق عضویت به صورت سراسری جمع آوری می شود. مسئولین و اعضای کمیته های انجمن ها از طریق اعضا انتخاب می شوند. سیاست های اتحادیه در مجمع عمومی و بر اساس قوانین و مقررات مصوب مسئولان اجرایی تعیین می شود. انجمن ها قطعنامه ها را صادر می کنند و به کنفرانس سالیانه نماینده می فرستند.

انجمن های مرکزی
انجمن های مرکزی اتحادیه شامل انجمن دانشکده های خارج کشور، انجمن سراسری جوانان، مسئولان آموزش و پرورش محلی، آموزش متوسطه و انجمن خدماتی جوانان ولز هستند.

بخش ها
مسئولیت مذاکرات با مقامات محلی به عهده بخش های NUT است، در مقابل هر نهاد محلی یک بخش اتحادیه وجود دارد. انجمن های محلی به بخش مربوط به محل زیست خود وابسته هستند.

کنفرانس
تمام سیاست های NUT در کنفرانس سالانه با بحث و تبادل نظر، قطعنامه های صادر شده برای بررسی به انجمن ها، بخش ها و مسئولان اجرایی به تصویب می رسد. مسئولان اجرایی تمام مسائل مربوط به NUT توسط مسئولان اجرایی اداره می شود. مسئولان اجرایی متشکل از کارمندان اتحادیه، انتخاب شدگان در سراسر کشور، 37 عضو، اتنخاب شده از 27 منطقه و یک نفر عضو افتخاری از ملیت سیاهان آفریقا.

دفتر مرکزی
دفتر مرکزی NUT در شهر لندن در همیلتون هاس است. اداره های دفتر مرکزی مسئولیت بسط و اجرایی کردن سیاست ها، مذاکرات سراسری، مشکلات سراسری، ثبت عضویت، جمع آوری مرکزی اشتراک ها و حمایت از ساختار مرکزی را به عهده دارند. اولین نهاد تماس گیری با اتحادیه برای اعضای همیشه باید دبیر انجمن محلی و دفتر منطقه ای مربوطه یا NUT دفتر ولز باشد.

کمک فوری
پشتیبانی از معلمان از اولویت های NUT است. اتحادیه همیشه به اعضا بالاترین خدمات را در مناطقی که آنها کار می کنند را درمقایسه با سایر سازمان های معلمین ارائه داداه است. برای ارائه خدمات فوری و راهنمایی اعضا، اتحادیه شبکه ای از دفاتررا در مناطق مختلف و از جمله در دفتر NUT در ولز دارد.
دفاتر اتحادیه در انگلیس در 9 منطقه، با کارکنان تمام وقت از بین هشت تا یازده نفر در هر منطقه، متمرکز شده است.
هر دفتر توسط یک دبیر منطقه ای که شامل یک تیم از ماموران منطقه ای، مسئولین اصلی، کارکنان حرفه ای و دستیاران، که بیشترمسئولیت آنها حمایت ، کمک و دفاع از اعضا می باشد هدایت می شود.
اتحادیه دارای یک تیم از وکلاء، مستقر در دفاتر منطقه ای و در NUT ولز (دفترNUT سیمرو (نام ولز به زبان محلی سیمرو است)) ، که نقش آن ارائه کمک های حقوقی به اعضا است می باشد.
علاوه بر این صدها نفر از بخش ها و انجمن های داوطلبانه کارمندان و نمایندگان مدارس، مشاوره و رهنمایی های لازم را به اعضای می دهند.

ستار رحمانی
توضیحات:
منبع استفاده شده برای تهیه این متن وب سایت رسمی اتحادیه معلمان است. بیشتر مطالب ترجمه نوشتار وب سایت است. در مواردی هم من مطلب را بیشتر باز کردم و یا توضیحات جانبی داده ا م. بخش ساختار کاملا ترجمه شده از وب سایت اتحادیه معلمان انگلیس و ولز است.