برای دولت ایران وکارفرمایان کارگر از برده بی حقوق تراست
(چند کلمه در حاشیه گزارشی از شرکت سقز سازی کردستان)
خبر چنین است:" حادثه برای یک کارگر: روز شنبه ١٩ تیر ماه ١٣٨٩ که روز تعطیل رسمی بود، حدود ١٠ نفر از کارگران را به اجبار به سر کار آوردند. در این روز، کارگری به اسم "جلال ذوالفقاری " دستش زیر دستگاه فرو رفت و 3 انگشتش را از دست داد و برای همیشه نقص عضو شد. مدیریت علت آن را بی توجهی کارگر اعلام کرد، در حالی که اگر دستگاه، محافظ داشت، کارگر دچار حادثه نمی شد. بعد از این حادثه، کارگر مصدوم را برای معالجه به تهران بردند و برای دستگاه هم، محافظ ساختند، اما به قیمت نقص عضو یک کارگر!"
در دوره برده داری برده دار برایش مهم بود که برده تا زنده است "تندرست" باقی بماند و روند بهره کشی را به سرآنجام برساند. در سیستم سرمایه داری اگر چه کارگر"آزاد" است که خود به استقبال فروش نیروی کارش برود و از حاصل کارهمین فروش نیروی کار "آزادانه "است که نه تنها کل نعمات و ثروت جهان امروز که چرخش کارگاه و کارخانه و نفس زندگی کارفرما و بورژوا نیزامکان پذیرشده است. اینهمه مدیون طبقه کارگری است که فاقد کوچکترین احترام و ارزش انسانی است. در دنیای ناعادلانه و ضد انسانی انباشته از ثروت و سرمایه، کارگر که اخراج میشود، کارگر که بیکار میشود، کارتون خوابی وآواره گی، کودکان خیابانی که در ابعاد میلیونی به کارو فساد کشانده میشوند، کارخانه هائی که ورشکست میشوند، مرگ کارگران در محل کار،( بنا به آمار رسمی تنها در سال گذسته بیش از بیست هزار کارگر در محل کار جان خود را از دست داده است)، همه و همه مقصر خود کارگراند و قربانیان هم کارگران معرفی میشوند. مورد شرکت سقز سازی هم جزئی از این روند است.
"جلال ذولفقاری" در شرکت سقز سازی کردستان انگشتان دستش را از دست میدهد و کارفرما و مدیرکارخانه مقصر را ایشان میدانند. هیچ ابائی هم ندارند و بی محابا پستی و رذالت خود را در برخود به چنین جنایتی به این شکل به نمایش بگذارند. گستاخی کارفرما و دولت در قبال طبقه ما، هرچند ماهیت ویژه سرمایه داری ایران است، اما درعین حال ریشه در عدم انسجام وهمبستگی طبقه ما در ایران دارد. کارگرانی که از آگاهی طبقاتی کافی برخوردار نباشند، از اتحاد و تشکل طبقاتی خود محروم شده باشند، به حزب کمونیستی خود روی نیاورند و خود را در مقام یک طبقه علیه وضع موجود، علیه بورژوازی و کارفرما از هر "ملیتی"، علیه دولت و برای سرنگونی کل این بساط زور و استثمارنبیند همچنان در صف اول قربانیان جامعه و به عنوان برده گان دست و پا درزنجیرسرمایه در انقیاد شیادان سرمایه دار باقی خواهد ماند.تنها راه خلاصی ازاین وضعیت اتحاد وهمبستگی طبقاتی ماست.
گزارش شرکت سقز سازی حاوی نکات مهم دیگری است از جمله تهدید کارگران، تحمیل اجباری اضافه کاری وغیره که برای مطالعه آن در اینجا عین گزارش را آورده ام.
سلام زیجی - ٢٠١٠-٠٩-١١
گزارشی از شرکت سقز سازی کردستان (ون)
شرکت سقز سازی کردستان ( ون ) در۵ کیلومتری شهر سنندج و در شهرک حسن آباد واقع است. تعداد کارگران شاغل آن،٧۵ نفر می باشد. تولیدات این شرکت،" لواشک و آدامس طبیعی که از شیره مخصوص درخت ون " گرفته می شود و بیشتر آن به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس صادر می گردد.
شرایط کار و زیست کارگران در محیط کار
١- بهداشت : آب مصرفی کارگران آلوده است و آنها از آب چشمه ای استفاده می کنند که بهداشت آن را برای استفاده منع کرده است. تا کنون چند نفر از کارگران مبتلا به بیماری شده اند و وقتی که به پزشک مراجعه کرده اند، آلودگی آب را دلیل آن اعلام کرده و گفته اند که نباید از آن استفاده شود. کارگران از این بابت به کارفرما و مدیریت شکایت برده اند، اما آنها توجهی به این مسئله نمی کنند، زیرا خودشان از آب معدنی استفاده می کنند!
٢- گرفتن وقت قانونی از کارگران برای صرف ناهار: کارگران ١۵ دقیقه برای صرف غذا و چای وقت دارند و به دلیل کمبود وقت، آنها با عجله غذای شان را سرمیز کار صرف می کنند. این در حالی است که قانون از ٨ ساعت کار، این طور بیان کرده که باید 7 ساعت و٢٠ دقیقه کار مفید انجام شود و ۴٠ دقیقه دیگر را برای صرف غذا و استراحت باشد، اما کارفرما به این مسئله توجه نمی کنند.
٣- تهدید به اخراج کارگران : مدیریت و کارفرما به بهانه های مختلف، کارگران را تحت فشار می گذارند. برای نمونه یک بار از چند نفر از کارگرها خواسته بودند که روز جمعه سرکار حاضر شوند، اما آنها گفته بودند که نمی توانیم به سر کار بیاییم. در مقابل، مدیریت با تهدید به اخراج کارگران، بعضی ها را وادار کرده بودند که سر کار بیایند. کارگرانی که هم نیامده بودند را نیز سه روز دستمزد شان را کم کرده و برخی مزایای شان را برای همیشه قطع کردند. متاسفانه کارگران تشکل و یا نماینده ای هم ندارند که پیگیر حقوق پایمال شده شان شود.
۴- حادثه برای یک کارگر: روز شنبه ١٩ تیر ماه ١٣٨٩ که روز تعطیل رسمی بود، حدود ١٠ نفر از کارگران را به اجبار به سر کار آوردند. در این روز، کارگری به اسم " جلال ذوالفقاری " دستش زیر دستگاه فرو رفت و 3 تا از انگشت هایش را از دست داد و برای همیشه نقص عضو شد. مدیریت علت آن را بی توجهی کارگر اعلام کرد، در حالی که اگر دستگاه، محافظ داشت، کارگر دچار حادثه نمی شد. بعد از این حادثه، کارگر مصدوم را برای معالجه به تهران بردند و برای دستگاه هم، محافظ ساختند، اما به قیمت نقص عضو یک کارگر!
۵- اهمیت ندادن به سلامتی کارگران: در این تابستان گرم وسوزان که ٧۵ نفر مشغول به کار هستند، کارفرما حاضر به هزینه کردن برای راه اندازی سیستم سرمادهی نشدند. قسمت های مختلفی که کارگران در آنجا کار می کنند، به درجه ای گرم است که در طول هفته، چند نفر از کارگران از حال میروند، اما در قسمتی که مدیران حضوردارند، برای هر اتاق کولر نصب کرده اند. وقتی کارگران به این مسئله اعتراض می کنند، در جواب می گویند که همین است، اگر زیادی هم حرف بزنید شماها را اخراج می کنیم. متاسفانه در زمستان هم کارگران از سرما رنج می برند و هیچ کس خود را مسئول نمی داند.
٦- شرکت سقز سازی (ون) در نظر دارد که تمام قسمت ها رابه دوربین مداربسته مجهز کند و در حال حاضر قسمتی از سالن را در دست تعمیر دارد و قرار است به زودی قسمت آدامس را به آنجا انتقال دهند. در این سالن میزهایی را که برای شمارش آدامس طراحی کرده اند، به بند انفرادی زندان شباهت دارد، تا مانع صحبت کردن کارگران با یکدیگر شوند. علاوه بر این کارفرماها هر روز با داد و فریاد بر سر کارگران و حرف های توهین آمیز و تهدید به اخراج آنها، از حرف زدن شان با همدیگر، جلو گیری به عمل می آورند.
لازم به ذکر است که دراین شرکت، بیمه حوادث وجود ندارد و دستگاه های آن نیز از استاندارد لازم برخوردار نیستند. کارگران روزانه ٣ الی ۴ ساعت اضافه کاری اجباری دارند و در صورت سر پیچی، ٣ روز کسر حقوق به دنبال دارد. شرایط برای استخدام کارگر تازه وارد بسیار مشکل است و از آنها چک ٢٠ میلیونی و سفته می گیرند وقرارداد کار نیز سه ماهه می باشد.