هشتم مارس روز جهانی زن، روز گرامیداشت مبارزه زنان و دستاوردهای مختلف آنان در عرصه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. هشتم مارس همواره با مبارزات زنان کارگر و با انگیزه های سوسیالیستی عجین گشته است. و تاریخ مبارزات طبقاتی و دمکراتیک بروشنی ثابت کرده است که یک جامعه برابر و عاری از هرگونه ستمی فقط با برقراری سوسیالیسم متحقق میشود.
زنان مبارز در این روز خواستار حق رأی، حق اشتغال، محو هر گونه تبعیض جنسی، و حق شرکت در کاندیداتوری در دفاتر سیاسی-اجتماعی بودند. گذشت بیش از صد سال از آن تاریخ، و تحمیل شرایط دهشتباری که سرمایه داری جهانی و ارتجاع مذهبی به طبقه کارگر و اقشار کم درآمد و فقیر جامعه روا داشته است، زنان را لاجرم با مطالبات طبقاتی و سیاسی بیشتری روبرو کرده است.
گلبولیزاسیونِ نئولیبرالیسم که فقر را در مقیاس غیر قابل باوری در میان اقشار متوسط و طبقه کارگر افزایش داده، و فاصله طبقاتی و تراکم بیشتر ثروت و درآمد را در بخش قلیل فوقانی جامعه، به چند برابر رسانیده، زنان را نسبت به خشونت و انواع ستمهای جنسی-طبقاتی بسیار آسیب پذیرتر کرده است.
در سطح جهانی، در پی بحران اقتصادی-مالی چند سال گذشته بیشتر از همه، زنان کارگر و کم درآمد موضوع بیکار سازیها، اخراجها، تقلیل دستمزدها و از دست دادن سرویسهای اجتماعی- خدماتی، آموزشی و بهداشتی گشته اند.
سیاستهای نئولیبرالیستی هیچوقت به اندازه شرایط بحران زده کنونی باعث انسجام بیشتر و حیات مجدد نابرابریها و تبیعضات جنسی نشده است. زنان و کودکان دختر بسیاری به تن فروشی کشیده شده و یا قربانی مافیای فروش سکس شده و به بردگی نوینی گرفتار گشته اند. و کلاً گلبولیزاسیون تمام آن ساختارها و مکانیسم سیستماتیک اجتماعی-سیاسی نابرابر موجود را تقویت کرده و با سر رسیدن بحرانهای پیاپی از کانال محدودیتها و یا انفصال سرویسهای خدماتی و اجتماعی میلیونها زن را در موقعیت مخاطره آمیز مالی و جانی قرار داده است.
در ایران و دیگر کشورهای منطقه، ارتجاع مذهبی خشونت علیه زنان و آپارتاید جنسی را به فرهنگ رسمی و قانونی جامعه مبدل کرده است. دراین میان تلاش سیستماتیک رژیم جمهوری اسلامی در اشاعه خرافات و فرهنگ مرتجع مرد سالاری و نُرم جلوه دادن جنایات و سرکوبگری علیه زنان، اگرچه دامنۀ قتلهای ناموسی، ازجمله دست زدن به جنایاتی نظیر اسید پاشی به روی زنان وسایر خشونت های ناموسی و خانوادگی را گسترده کرده است، ولی هرگز نتوانسته مانع شکل گیری مقاومتها علیه این ستمگری جنسی شود. جنبش زنان افت و خیزهای بسیاری را متحمل شده است ولی هرگز از صحنه مبارزه محو نشده است.
در اوضاع کنونی که بحرانهای چندگانه جهانی میلیونها نفر را با گرسنگی و آواره گی روبرو کرده است . ودرشرایطی که توده های کارگر و زحمتکش ، ازجمله زنان جامعه ما بموازات تحمل فشاراقتصادی وسیاسی طبقه سرمایه دار ومافیای قدرت وثروت حاکم برایران ،ازدامنه تاثیرات مخرب این بحرانها نیز مبرانبوده است ، تحمیل تحریم اقتصادی از سوی آمریکا و ناتو چشم انداز بسیار نگران کننده تری را برای میلیونها کارگر و زحمتکش و قشر کم درآمد رقم زده است که نتایج بسیار هولناکی را ببار خواهد آورد که نه تنها کل جنبش مبارزاتی در ایران را صدمه های جدی خواهد زد بلکه میلیونها زن و کودک را طعمه اولیه این جنایت ضد بشری خواهد کرد.
جنبش زنان و تمامی انسانهای مدافع آزادی و عدالتخواهی باید قاطعانه علیه تحریم اقتصادی و دخالت نظامی به هر شیوه و شکلش موضعگیری کرده، و سرنگونی رژیم را بیشتر از هر زمانی دیگری در صدر مطالبات خود قرار دهند. تنها ضامن پیشروی این جنبش در کنار توده های کارگر و مطالبات انقلابی و پای فشردن بر اهداف سوسیالیستی دیگر زحمتکشان است که میتواند نویدی برای دستیابی به حقوق برابر و رفع ستم جنسی باشد.
ما هشتم مارس را به تمامی زنان زحمتکش و مبارز شادباش گفته و همبستگی خود را با تمام جنبشهایی که در جهت امر برابری و عدالت اجتماعی مبارزه میکنند، اعلام میداریم.

پیروز باد مبارزت حق طلبانه زنان

زنده باد سوسیالیسم

سازمان اتحاد فدائیان کمونیست هفتم مارس ٢٠١٢