امسال در شرایطی روز جهانی زن فرا میرسد که جهان شاهد توحشی بیش از پیش نسبت به زنان است. افزایش آمار خشونت و تجاوز به زنان را هر روزه می توان در اخبار مشاهده کرد. از تجاوز گروهی به زنان در هند و بنگلادش گرفته تا اعلام افزایش تجاوز به زنان آزادیخواه در مصر و خشونت و قتلهای ناموسی در ایران و سایر کشورهای سنت زده و بالا رفتن آمار خودسوزی و خود کشی زنان نشان از وضعیت فلاکتبار زنان دارد. ما در قرن بیست و یک زندگی می کنیم اما هنوز شاهد اعدام و سنگسار و شکنجه و زندان زنان به دلایل واهی و غیر انسانی هستیم. هنوز در اکثر کشورهای جهان زنان به ازای کار برابر، مزد برابر دریافت نمی کنند و بار جنسیت در همه بخش های زندگی چه در مناسبات اجتماعی و کاری و چه در زندگی خانوادگی بر شانه های زنان سنگینی می کند. در ایران دانشگاه دختران را از پسران تفکیک می کنند تا مبادا زن موجب لطمه زدن به سلامت اجتماع شود. بار این همه توهین و تحقیر را بر دوش زنان می گذارند و برایش قانون نیز وضع می کنند.
در کشور ما تحمیل حجاب و عدم حق زن در امر طلاق و تکفل فرزندان، تا عدم حق زن برای مسافرت و اخذ پاسپورت تا سنین بالا بدون اجازه شوهر یا پدر همه در حالی است که زنان یا در محیط کار و اجتماع از تبعیضی فاحش و غیر قابل انکار نسبت به مردان به سر می برند یا در محیط خانه به خانه داری و بیگاری بدون مزد مجبور می شوند و این رسما یک نوع بردگی جنسیتی را به زنان تحمیل نموده است.
اینها همه در شرایطی است که در این چند سال اخیر با توجه به رکود بزرگ اقتصادی در دنیا و تحمیل طرح های ریاضتی در اکثر کشورها زندگی و معیشت مردم به شدت مورد حمله قرار داده شده و در این میان زنان جزو آسیب پذیرترین بخش های جامعه هستند و فشار معیشتی و اخراج و بیکار سازی تاثیر مستقیمی بر زندگی مردم گذاشته است. در این روند چه زنان و چه مردان کارگر مورد هدف اخراج سازی یا کاهش دستمزد قرار بگیرند باز بر شدت فقر و فلاکت در زندگی افزوده خواهد شد.
در ایران نیز با روند فروپاشی اقتصادی که تحریم های خارجی به آن شدت بخشیده به طور واقعی جامعه را به روند نابودی سوق داده و مردم به هیچ بودگانی تبدیل شده اند. این وضعیت فلاکتبار اقتصادی دیگر توان را از افراد جامعه سلب کرده است. در چنین وضعیتی باید گفت که دیگر این همه بی حقوقی بس است.
اما در مقابل، ما شاهد افزایش رو به بالای اعتراضات زنان و مردان آزادیخواه نسبت به این همه بی حقوقی و بهره کشی هستیم. از اعتراض توده ای و وسیع در هندوستان علیه تجاوز جنسی گرفته تا حضور با شکوه زنان در انقلابات اخیر در مصر و تونس که «علیا المهدی» چهره شاخص حضور زنان در مصر شد، از حضور گسترده زنان در تظاهرات های ضد ریاضتی در یونان و ایتالیا و فرانسه گرفته تا ایران و افغانستان که منجر به اعتراض همگانی نسبت به تعرض به «ملاله یوسف زی» دختر افغان شد وتا فراخوان قیام یک میلیارد نفری که میلیون ها زن در روز ولنتاین در ده ها کشور جهان با رقص و پایکوبی علیه خشونت به زنان به خیابان ها آمدند.
آری، جنبش نوین خلاصی از آپارتاید جنسیتی در دنیا با قدرت به پیش می رود و متحدانه تر و با همبستگی بیشتر اعلام می کند که دیگر در مقابل این همه بی حقوقی سکوت نخواهد کرد. اعلام می کند که نظریه های نسبیت فرهنگی و به کنج پستو فرستادن زن پوچ است و زن از حقوق جهانشمول انسانی باید برخوردار باشد.
اما باید در نظر داشت که ریشه تمامی فقر، تبعیض، جنگ و بهره کشی از زنان و مردان را در مناسباتی جست که استثمار انسان از انسان را تولید و باز تولید می نماید. باید تمام انسانهای آزادیخواه و برابری طلب با دست بردن به ریشه این مصائب که نظام طبقاتی و سیستم سرمایه داری است برای همیشه خط پایانی بر این همه ستم و بی حقوقی و استثمار بگذارند.
کمیته ی برگزار کننده هشت مارس ٢٠١٣ سنندج با تبریک فرا رسیدن روز جهانی زن به همه انسان های آزادیخواه و برابری طلب و ضمن تاکید بر اتحاد و همبستگی جنبش زنان با سایر جنبش های اجتماعی بخصوص جنبش کارگری و با اعتقاد بر این اصل که تا زمان سلطه مناسبات موجود و حاکمیت سرمایه بر همه ارکان جامعه و تمامی تار و پود آن، قوانین و فرهنگ مرد سالارانه و تبعیض و بی حقوقی و اسارت زن از جامعه رخت برنخواهد بست و برابری زنان و مردان بطور کامل و در همه ابعاد زندگی اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و جنسیتی و... تامین نخواهد شد، لذا ما تمامی انسان های آزادیخواه و برابری طلب را به برگزاری هر چه باشکوهتر مراسم های روز جهانی زن فرا می خوانیم تا این روز را به نقطه عطفی در مبارزه جنبش زنان و شاخص اعلام مطالبات رادیکال و واقعی و آزادی خواهانه زنان تبدیل کنیم.

زنده باد ٨ مارس روز جهانی زن

www.kbargozari.blogfa.com