هشت مارس، برابر با ١٧ اسفند، روز جهانی زن است. این روز یادآور دهها سال فداکاری، جانفشانی و رویارویی زنان و مردان مبارزی است که در مقابل بی عدالتی و نابرابری نظام سرمایه داری، قد علم کرده و پرچم برابری طلبی را برافراشتند.
سرمایه داری نیز مانند دیگر نظام های طبقاتی گذشته خود، یکی از ارکان استیلایش بر بشریت، پایمال کردن حقوق زن و نابرابری اجتماعی با مردان است. این مناسبات که مبتنی بر استثمار نیروی کار است، از همان ابتدای پیدایش خود، برای بهره جویی از کار ارزان زنان، آنها را از کنج خانه بیرون آورده و در کارخانه ها و کارگاه ها به کار سخت و طاقت فرسا، گمارد. زنان در مقابل دستمزد ناچیز، بیش از ١٢ ساعت را در شرایط سختی کار می کردند و سودهای سرشار را نصیب سرمایه داران می کردند. اما این وضعیت برای زنان کارگر قابل تحمل نبود و آنها به هر طریق ممکن نسبت به آن اعتراض می کردند. بخش مهمی از تاریخ مبارزه طبقاتی کارگران بر علیه نظام سرمایه داری، حضور دخالتگر و فعال زنان در اعتراض به این مناسبات نابرابر است. از شاخص ترین این مبارزات می توان از اعتراضات گسترده زنان بافنده آمریکا در قرن نوزدهم نام برد که با تلاش زنان مبارزی همچون " کلارا زتکین " منجر به برسمیت شناخته شدن ٨ مارس در مجامع بین المللی شد.
اگر چه جنبش های زنان همگام با جنبش کارگری توانسته اند با مبارزه ای طولانی، در برخی از کشورها حقوق بیشتری بدست بیاورند و در شرایط بهتری بسر برند؛ اما امروز در دومین دهه از قرن بیست و یکم، سرمایه داری همچنان سیستمی نابرابر در حق زنان است. زنان کارگر در خیلی از کشورها، بخصوص کشورهای موسوم به جهان سوم، در شرایط سخت و ناگواری بسر می برند. آنها فقط به دلیل زن بودن، ساعات کار بیشتر و دستمزدی کمتر از مردان دریافت می کنند و کارفرمایان بسیاری از مزایا و حقوق آنها را نمی پردازند. زنان خیاط و قالیبافی هستند که فقط برای مبلغ ناچیزی، مجبورند ساعت ها کار کنند و زیبا ترین فرش ها و لباس ها را درست کنند و از حاصل آن، سودهای هنگفت به جیب صاحبان سرمایه سرازیر کنند. این در حالی است که خود این زنان از خیلی از امکانات زندگی محروم هستند.
علاوه بر این زنان کارگر، مانند زنان دیگر جامعه - شاغل و خانه دار - زیر ستم مضاعف جنسیتی قرار دارند. نابرابری در عرصه های حقوقی و اجتماعی و رواج افکار و سنت های زن ستیز در جامعه، از جمله مشکلات اساسی همه زنان در جامعه سرمایه داری است. مبارزه برای رسیدن به برابری قانونی و حقوقی زنان و مردان و مقابله با باورهای کهنه و عقب مانده در باره زن و داشتن یک زندگی شایسته و انسانی، از اهداف جنبش اجتماعی طبقه کارگر است. مردان و زنان کارگر، هیچ منفعتی در ستیز با یکدیگر ندارند، بلکه این مناسبات ناعادلانه سرمایه داری است که می خواهد با ترویج ایده هایی که زن را جنس درجه دوم می شمارد، سیتره سود پرستی خود را به نمایش بگذارد. سرمایه داران می خواهند که با ایجاد رقابت میان زنان و مردان شاغل، آسان تر بتوانند حقوق زنان را در عرصه های اقتصادی و اجتماعی پایمال کنند.
نظام سرمایه داری منشا تمام مصائب بشریت و از جمله ستم بر زنان است. ما در هشتم مارس خود را همگام و همراه با تمامی زنان و مردان آزاده و برابری طلب در سراسر جهان می دانیم که برای پایان دادن به بی حقوقی زنان در همه عرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی و ساختن دنیایی برابر مبارزه می کنند. روز جهانی زن را به همه زنان شادباش می گوییم.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
١۴/١٢/١٣٨٨
www.khamahangi.com
www.komitteyehamahangi.blogfa.com
komite.hamahangi@gmail.com