۸ مارس روز اعتراض و مبارزه زنان، علیه ستم و استثمار زنان در سرتاسر جهان است. ستمی که اگر چه قدمتی به اندازه قدمت جوامع طبقاتی دارد اما مبارزه اجتماعی علیه آن از دوران سرمایه داری آغاز شده است. این مبارزات توانسته است فریاد زنان، به عنوان نیمی از آحاد جوامع بشری را، علیه بی حقوقی، تبعیض و فرودستی به گوش همگان برساند.
این مبارزات البته دستاوردهایی نیز برای زنان به ارمغان آورده است. اما از آنجا که زمینه ستم و استثمار یعنی جوامع طبقاتی تا به امروز پا بر جا هستند مبارزه علیه آن نیز همچنان‌ ادامه دارد.
زنان ما امسال در شرایطی به استقبال روز جهانی زن می روند که در بطن یک‌ جنبش وسیع اجتماعی قرار دارند. جنبشی که با شعار وحدت بخش "زن، زندگی، آزادی" آغاز شده اما به آن کفایت نکرده و در ادامه عمق و گسترش بیشتری یافته است.
زنان ایران سال هاست که برای آزادی، برابری و حقوق انسانی خویش مبارزه می کنند. آنان در این مبارزه پیشرفت ها و دستاوردهایی نیز داشته اند و گاه عقب گردهایی را نیز متحمل شده اند. با این همه روز جهانی زن هنوز در تقویم رسمی ایران جایی ندارد‌. زنان از حق انتخاب پوشش محرومند، از حق طلاق و سرپرستی فرزند و حق سفر و امنیت و آزادی تردد در مکانهای عمومی از جمله ورزشگاه ها برخوردار نیستند و اخیرا‌ً حتی امنیت تحصیل نیز از آن ها سلب شده و مدارس و خوابگاه هایشان مورد حمله شیمیایی و تروریستی قرار می گیرد.
زنان‌ ایران از دوران مشروطه تاکنون برای حقوق اجتماعی خود، از جمله حق تحصیل و آموزش مبارزه کرده اند. آنان در شرایط کنونی نیز اجازه نخواهند داد که حمله شیمیایی به مدارس، این حق مسلم را از آنان بگیرند. زنان سرزمین ما برای کسب عدالت اجتماعی به پا خاسته اند و تا کسب حقوق انسانی خود از پا نخواهند نشست:

- بهداشت رایگان حق همه افراد جامعه از جمله زنان و کودکان است. زنان‌ به مثابه بخشی از جامعه می بایست از بهداشت رایگان به ویژه در دوران بارداری و شیردهی، آموزش های رایگان پیشگیری از بارداری و استفاده از لوازم‌ پیشگیری از بارداری به صورت رایگان و حق پایان دادن به بارداری به صورت قانونی، بهداشتی و رایگان برخوردار باشند.

- آموزش رایگان، با کیفیت و به دور از تبعیض ها و کلیشه های جنسیتی از کودکی تا سطوح عالی، حق همه انسان هاست. پولی شدن آموزش مانع از رشد و شکوفایی همگانی و از جمله زنان است. هزینه های سنگین تحصیل و مشکلات معیشتی خانواده های زحمتکش موجب ترک‌ تحصیل فرزندان آن ها می شود. به دلیل پایین بودن کیفیت آموزش در مدارس دولتی، مادران در خانواده های زحمتکش مجبورند بار جبران‌ این‌ نقصان را به دوش بکشند.

- برخورداری از خدمات رفاهی رایگان از قبیل مهد کودک های با کیفیت و رایگان، تغذیه رایگان در محل کار و تحصیل، امکان‌ استفاده از رختشویخانه های عمومی رایگان، غذاخوری های رایگان و مراکز با کیفیت و رایگان جهت نگهداری از سالمندان، کار خانگی را به حداقل رسانده و فرصت بیشتری برای رشد و شکوفایی زنان فراهم‌ می آورد.

- برخورداری از کار مناسب و یا بیمه بیکاری مکفی و موثر حق همه مردم‌ است. در حال حاضر به دلایل مختلف شانس اشتغال زنان از مردان کمتر است و از آنجا که زنان بیشتر در بخش غیر رسمی مشغول به کار هستند، از بیمه و مرخصی و دیگر مزایای شغلی محروم بوده و به راحتی اخراج می شوند. زنان نه تنها باید از امنیت شغلی و دستمزد مکفی و بیمه و مزایای شغلی، برخوردار باشند بلکه همچنین می بایست در ازاء کار برابر، از دستمزد برابر با مردان نیز برخوردار باشند.

- برخورداری از حق اعتراض، اعتصاب و حق تشکل یابی از حقوق ابتدایی همه افراد جامعه و از جمله زنان می باشد. زنان‌ باید بتوانند آزادانه برای خواسته های خود مبارزه کنند و از طریق تشکل های مستقل و غیر وابسته مطالبات خود را پی گیری نمایند. آزادی انتخاب پوشش و آزادی و امنیت تردد در مکان‌های عمومی از دیگر مطالبات زنان می باشد. زنان باید بتوانند آزادانه مراسم‌ روز جهانی زن را برگزار نمایند.

- همه انسان‌ها فارغ از جنسیت شان می بایست از حق کنترل بر بدن خود برخوردار باشند.‌ تصمیم‌گیری آزادانه در مورد انتخاب شریک زندگی، داشتن یا نداشتن فرزند (حق پیشگیری از بارداری) و تصمیم در مورد تعداد فرزندان و حق پایان دادن به بارداری حق انسانی زنان است. جرم‌انگاری کودک‌ همسری و ناقص سازی زنان و حق تعیین هویت جنسیتی و گرایش جنسی و سبک‌ زندگی از حقوق اولیه همه انسان ها و از جمله زنان‌است.

زنان‌کارگر (شاغل در کارگاهها و کارخانه ها، مطب ها و فروشگاهها و زنان معلم، پرستار، دستفروش، خانه دار و...) به عنوان بخش بزرگی از طبقه کارگر برای آزادی و عدالت اجتماعی به طور کلی و حقوق انسانی زنان به طور ویژه مبارزه می کنند.

- زنان در سیستم دمکراسی مستقیم (سیستم شورایی) حق انتخاب کردن و انتخاب شدن توسط مردم را دارند. اداره شورایی عالیترین شکل اداره جامعه می باشد. زنان با شرکت در شوراها می توانند مستقیما در زندگی اجتماعی و سیاسی خود دخالت موثر داشته باشند.

آغاز ستم بر زنان، همزمان با پیدایش جامعه طبقاتی بوده و پایان ستم بر زنان نیز تنها در جامعه ای بدون طبقه و عاری از استثمار ممکن می باشد. زنان‌ تا رسیدن به چنین‌ جامعه ای، به مبارزات اجتماعی خود ادامه خواهند داد. مبارزه ای که در صورت پیوند با مبارزه طبقاتی و با تاکید بر حقوق از دست رفته زنان قادر خواهد بود روز به روز گسترش و عمق بیشتری پیدا کند و به اهداف انسانی خود دست یابد.

گرامی باد ۸ مارس روز جهانی زن