سالی که گذشت سالی پرنشیب و فراز برای همه مردم دنیا و به ویژه زنان بود. در این سال، سرمایه بحران زده و هار، همه جا را لگدکوب قدم های منحوس خویش نموده و گروه ها و جریانات مرتجع و بنیاد گرا را تحت عناوین و نام های مختلف در این جا و آن جا علم کرد و به جان مردم انداخت تا به قیمت کشتار و تجاوز وحشیانه توده های مردم و در صدر آن زنان برایش سود و سرمایه به ارمغان بیاورند و در هرکجا که امکانش وجود داشته باشد جای پایی برایش باز کنند.
اگرچه زنان در سال گذشته بیش ازپیش قربانی استثمار و نابرابری و فقر و خرید و فروش و خشونت و تجاوز قرار گرفتند و از جمله: دختران دانش آموز در نیجریه ربوده شده و به اسارت درآمدند و بعضاً مجبور شدند با ربایندگان خود ازدواج کنند، زنان ایزدی همچون بردگان در معرض فروش قرار گرفتند، دختران هندی بارها مورد تجاوزگروهی قرار گرفتند و در ایران به صورت زنان اسید پاشیده شد و ... اماواقعیت اینست که این حملات سبعانه متقابلاً با اعتراضات گسترده مردم و بخصوص زنان نیز مواجه شده است. درهند و ترکیه تظاهرات گسترده مردمی علیه تجاوز به زنان و دختران صورت گرفت و در ایران نیز اعتراضات وسیعی علیه اسید پاشی، این تهاجم سیستماتیک و برنامه ریزی شده را در همان ابتدا متوقف کرد. در سال گذشته اگرچه ریحانه جباری به ناحق و به جرم دفاع از خود اعدام شد و ظاهرا تلاشهایی که برای متوقف نمودن این حکم در جریان بود به موفقیت نیانجامید اما همگان می دانند اعتراضات و افشاگری هایی که در حول و حوش این قضیه صورت گرفت تا چه حد آگاهگرانه و تأثیر گذار بوده است. جایگاه پررنگ زنان در اعتراضات معلمان و پرستاران و در اعتراضات خانواده های کارگران و زندانیان دربند و همچنین در اعتراض علیه انواع تبعیض و بی حقوقی که به اشکال مختلف صورت گرفت غیر قابل انکار است.
نقش زنان مبارز در مقاومت شکوهمند مردم کوبانی و عقب راندن نیروهای مرتجع داعش، درخشانترین نمونه نقش آفرینی زنان در سال گذشته بود و به اتکاء همین جایگاه که به قیمت سنگینی هم به دست آمد، زنان موفق شدند قانون اساسی ویژه ای را در کانتون جزیره در بحبوحه جنگ داعش علیه کوبانی و زیر تیغ دشمن مرتجع و وحشی، به نفع زنان تصویب و به مرحله اجرا در آورند.
اهمیت تصویب این قوانین وقتی برای ما بیشتر روشن خواهد شد که در نظر بگیریم اینها بندهای بیانیه یک سازمان یا گروه از فعالین زنان نبوده بلکه قوانینی هستند که هم اکنون در این کانتون لازم الاجرا می باشند. هرچند نباید از نظر دور داشت که دستیابی به برابری کامل زن ومرد تنها در جامعه ای عاری از استثمار امکان پذیر می باشد اما هر گامی به جلو که در جهت احقاق حقوق زنان برداشته شود به اندازه خود ارزشمند است.
در کشور خودمان با تعمیق فقر و تشدید بیکاری روزبه روز شاهد ورود تعداد بیشتری از زنان به عرصه کار و مشاغل غیر رسمی از قبیل کار در رستوران ها و کارگاه های سبزی پاک کنی و دستفروشی درخیابان ها و مترو و غیره می باشیم. این زنان بدون برخورداری از بیمه تامین اجتماعی بدون داشتن ساعت کار معین و غالبا بدون هیچ قراردادی در محیط های ناامن و غیر بهداشتی مشغول به کار هستند. همچنین می دانیم حفظ دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر برای کارگران تنها به قیمت استفاده از کار رایگان زنان در خانه جهت بازپروری نیروی کار میسر می گردد. اکنون بیش از هرزمان دیگر فعالین کارگری باید وظایف خطیر خود را دریابند و زنان را نه به مثابه متحدین طبقه کارگر، بلکه به عنوان بخشی از طبقه کارگر با امر تشکل یابی آشنا سازند و برای متشکل کردن آن ها ابتکارعمل به خرج دهند. اکنون دیگر خواسته های زنان نمی تواند تنها محدود به حق طلاق و دیه برابر باشد بلکه فراتر از همه اینها زنان خواهان افزایش دستمزدها، لغو قراردادهای موقت، حق برخورداری از بیمه بیکاری و بیمه تامین اجتماعی برای زنان خانه دار، حق اشتغال، حق تحصیل، آزادی پوشش، رفع تبعیض جنسیتی، حق برخورداری ازامنیت در خیابان،محل کار و خانه و ... می باشد.
زنان امروز زخم خورده و پر درد، بغض در گلو و فریاد برلب، دست در دست هم، برای به دست آوردن یکایک حقوق خود تلاش و مبارزه می کنند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
٩٣/١٢/١٦