افق روشن
www.ofros.com

،در هشت مارس، روز جهانی زنان

متحد شویم و راه رهائی واقعی را نشان دهیم

کمیتۀ همبستگی کارگران ایران و ترکیه                                                                       شنبه ١۴ اسفند ١٣٨٩

8 Mart, dünya kadınlar günü'nde birleşip,

gerçek kurtuluşu dünyaya gösterelim

Dünya Kadınlar Günü, bu yıl yüzüncü yılına giriyor. Dünya Kadınlar Günü, kadına yönelik baskılara karşı verilen savaşı temsil ediyor. Ancak başka bir gerçeğin de altını çiziyor dünyaya; kadın hareketi, dünyanın her noktasındaki kurtuluş mücadeleri için de söyleyecek söze sahiptir ve olmalıdır da. kadınlar ezilenlerin en ezilenidirler. Onun için ülkemiz ve dünyada baskı ve ayrımcılığa karşı yürütülen mücadelelerin bayraktarı olmaya adaydırlar. Buradan Mısır halkına sevgimizi sunuyoruz. Onlar ki Ortadoğu'nun gerici düzenine meydana okuyarak tüm dünya halkını sevindirip umutlandırdılar. Özellikle Mısır kadınlarına sevgimizi sunalım. Onlar, ortadoğu kadınlarının mücadalelerine yeni ufuklar açtılar.
İranlı kadınlar olarak bizler, yeryüzündeki en kan emici ve en kadın düşmanı rejimle karşı karşıyayız. İran hükümeti dünya kapitalizmine bağlı teokratik bir hükümettir. Bizlar tam 32 yıl bu hükümetin baskısını hayatımızın tüm alanlarında hissettik ve 32 yıldır da hiç durmadan bu baskıya karşı direndik. 32 yılın tecrübesini şimdi tüm dünya kadınlarına aktarmak istiyoruz.
1979'un 8 Mart'ından 32 yıl geçiyor. İran kadınlarının İran İslam Cumhuriyeti'nin teokratik yapısına karşı sevaş başlattığı gündür 8 mart 1979. Humeyni 32 önce bugün zorunlu örtünme fermanını yayınladı. ertesi gün onbinlerce kadın "HAYIR" diyerek sokaklara çıktı ve 5 günlük bir ayaklanmayı başlattı. O gün direnişçi kadınların sloganları hala da unutulmadı; "Gereye dönmek için devrim yapmadık biz". Bu direnişin karşısında Humeyni geri adım atarak fermanı geri çekti. Ancak bu geri çekilme planlı bir geri çekilişdi. Rejim kendini tesbit ederek tüm alanlarda geniş bir saldırıyı başlattı. Kadınlara karşı, konuşma ve din özgürlüğüne karşı, çiftçiler, işçiler ve tüm ezilen halklara karşı topyekün bir saldırı başlatıldı. Bizim haraket böyle doğdu...
Kadına yönelik baskı, İran teokratik sisteminin ana eksenini oluşturuyor. İslam Cumhuriyeti'nin anayasası şeriat hükümlerine göre düzenlenmiştir. Erkeğin kadına kırşı tartışmasız egemenliği devlet güvencesine alınmıştır. Baba ve ya koca izni olmadan bir kadının hiç bir özgürlüğü yoktur. çalışamaz, yolculuk yapamaz, eğitim göremez, hatta oturacağı evini bile kendisi seçemez. Zorunlu örtünme işte bu mutlak hukuksuzluğun ve ezilmşliğin simgesidir. Her yıl binlerce kadın "Özel Örtünme Polisi" tarafından gözaltına alınıyor. Her yıl birkaç kadın, şerii sahibine (kocasına) vefasızlık suçundan taşlanıyor ve ya dar ağıcında sallandırılıyordur. Üniversitelerde kadın öğrencilerin heraketlerini kontol etmek için özel güvenlek birimleri kurulmuştur. 32 yıl süresince bizim mücadelemiz sürdü. Sokaklarda, okullarda, fabrikalarda, atölyelerde, hapishanelerde, hatta işkence masalarında mücadelemizi sürdürdük. Evlerde ise gelenek zincirlerine ve erkek egemenliğine karşı savaştık. Her yer direnişimize şahit oldu bu 32 yılda. Ancak ne yazık ki dünya medyası sizlerin bizim bu direnişimizi görmenizi engelledi. Bir yıl devam eden 2009 ayaklamalarında da, mücadelenin başını çeken İran kadınlarıydı ama medya bunu bile dünyanın görmesine izin vermedi. İran hakkında çıkan haberlerde tek görünen şey, İran'ın nükleer programı ve olası nükleer bomba tehlikesidir. Bu, gerici bir politikanin nasıl medyayı sardığını gösteriyor. Bunun sonucunda da gerici Ahmedinejad veya ondan daha gerici Hameneyii , türk halkının çoğunluğunun kahramanı haline geliyor. Çünkü insanlar basit bir bakışla bunların "emperyalist karşıtı" olduğunu zannediyor. Hayır, bunlar kadın karşıtı, işçi karşıtı ve insanlık karşıtılar. Bunların emperyalizme olan karşıtlığı da gerici bir karşıtlıktır.
Kökten dinci güçler, dünya emperyalizmine karşı bir alternatif olduklarını iddia ediyorlar. Halbuki, İran örneği onlarin emperyalizm sermayeyle ortak bir paydada buluştuklarını sergiledi. Onlar için özel mülkiyet kutsaldır, ataerkil aile yapısı kutsaldır, sermaye sahipleri kutsaldır ve sömürgeci bir azınlığın, emekçi bir çocuğnuğa egemenliği kutsaldır. Kökten dinciliğin ideal toplumu, kadının kayıtsız şartsız erkeğin egemenliğine boyun eğmisi üzerine kurulmuştur. Hem kökten dinciler ve hem emperyalistler gericiler. "iyi zalim", "kötü zalim" diye bir şey olamaz. Bu İran ve Afganistan kadınlarının yaşadıklarından alınması gereken bir dersdir. Egemen güçlerin görünüşleri aldatmamalıdır bizi. Gericileri, hangi şekile girmişlerse girsinler tanımalıyız. Lenin'in dedeği gibi, "Kitleler, her bayrağın ve her sözün ardında sınıfsal çıkarları görmezlerse, sonsuza kadar köle kalırlar."
İran İslam Cumhuriyeti, iranlı kadınların bugüne kadar gördüğü en gerici ve en zalim devlettir. anc ak Avrupa ve Amerika'daki emperyalizm iktidarların hepsi de erkek egemen sistemin bir parçasılar. Amerikan emperyalizmi, "terörle mücadele" ve "kadınları özgürleştirmek" bahanesiyle Afganistan ve Irak'a saldırdı. Ancak tek yaptığı, sivil halkı öldürmek, gerici günçleri, aşiret ağalarını güçlendirmek ve İslami şeriat biçimindeki ataerkilliği korumak olmuştur. Örneğin Amerikan işgalinden önceki Irak'ta kadınlar daha eşit bir hukuka sahipti. Örtünme dertleri olmadan dışırı çıkabilir veya istedikleri yere gidibilirlerdi. Ama şimdi evlerde hapsolmuşlar, dışarı çıktıklarında da baştan aşağı siyah çuvallar içinde saklanmalılar. Ortadoğu'da, emperyalist Amerika veya onun kukla şeyhleri tarafından yönetilen Körfez ülkelerinin bir çoğunda kadınların araba kullanma hakları bile yoktur. CNN'de her gün büyülü Dubai adaları sergileniyor. Ülkeden ziyeda bir casino veya emlak komisyon bürosunu andıran Dubai, İran, Irak, Filipinler ve Afganistan'dan getirilen genç kızların satıldğın bir pazardır. Ancak bunu CNN vermiyor. Amerika'nın Irak'a saldırısı, Ortadoğu'daki bu köle pazarını canlandırmıştır. Kapitalizm, kadın vücudunun ticaretini de bir mal olarak onaylamaktadır. Marks, "Kapitalizm, fahişeliği genelleştiriyor" demişti. Ve biz bunu bugün görebiliyoruz. İran ve Afganistan gibi ülkelerde kadınlar şeriat kurallarının dışında bir erkekle yattıklırı için taşlanırken fuhuş en kolay yapılabilecek bir meslek olarak kadınların önünde duruyor. Kadının dünyadaki genel durumunu, modern kölelik diye tanımlayabiliriz.
Tüm bunlar bir gerçeğin altına çiziyor; dünyaya hükmeden düzen artık kokmuştur. Kadınlara yönelik baskı tamamen ülkemiz ve dünyada egemen olan politik, ekonomik, toplumsal ve düşünsel yapıyla bağlantılıdır. Kadına zulüm, toplumların her bir hücresinde saptanmıştır. Önemli ve belirleyici soru şudur; Neden tüm bunlara boyun eğmeliyiz?
Ve bu sorunun sadece tek cevabı var; Boyun eğmemeliyiz. Tüm gördüğümüz bu facialar bize mevcut düzeni dağıtmamız gerektiğini yüksek bir sesle bağırıyordur. Bu düzeni yıkıp, insanlırın yarısının diğer yarısını sömürmediği başka bir düzen kurmalıyız. Politika, Ekonomi ve kültürü elinde tutan bir azınlığın, Çoğunluğu sömergesi altına almadığı bir düzen kurmalıyız.
Ancak bunun kolay bir şekilde ve kendiliğinden olacağını düşünmek saflık olur. Hayır bu kendiliğinden olmayacak. Kadınlar ve tüm ezinlenler, devrimci bilince ve devrimci örgütlülüğe sahip olmalıdırlar.
Biz devrimci kadınlar olarak, kendi mücadele deneyimlerimizin ışığında bu baskıyı yaratan ve körükleyen sınıfsal toplumların içeriğini iyi tanımışız. İslami, sekular veya batı demokrasisinin toplumsal hadef ve programlarını iyi tanımışız. Artık örgütlü bir mücadele yürütmemiz gerektiğini biliyoruz. Mücadelemiz için açık ve uzlaşmasız bir ufuk belirlememiz gerektiğini de biliyoruz. Aksi taktirde, mücadele gücümüz, başka sömürgeci kurumların yeniden yaratılması gibi sapma yollarda heder olacak ve düzenin ana yapısı olduğu gibi korunmuş kalacaktır. Tüm kadınların maruz kaldığı ortak zulüm, onları dünya çapında güçlü bir orduya dönüştürmüştür. Kaybedecek bir şeyi olmayan ama karşısında kazanabilecak bir dünyası olan bir orduya. Kadına yönelik sömürü uluslararası bir niteliğe sahiptir onun için bu yoldaki mücadelenin de internasiyonalist özelliğe sahip olması gerekiyor. Sınıfsal düzenlerin kaldırım taşlarını kadın köleliği oluşturuyor ( ister İslami , ister yarı İslami yari batı ve ya batı demokrasisi şeklinde). Gelin birleşelim ve bu baskılara karşı durmaya birlikte karar verelim. Gelin devrimci kadın haraketlerini başlatalım. Herşeyin boll bol üretildiği ama zulüm, ayrımcılık, adaletsizlik ve kayboluşun hüküm sürdüğü bu çağda, gelin devrimin gürleyen sesi olalım. İzin verin zincirlerimizden kurtulup insanlığı kurtaracak güç olalım.

iran.turkey.workers@gmail.com

zanan.mobarez@gmail.com