هشتم مارس، روز جهانی زن، روز یادآوری پیکار زنان و مردان برای دست یافتن به دنیایی است که در آن، همه‌ی انسان‌ها فارغ از جنسیت، نژاد، ملیت و عقیده، از حقوق یکسان برخوردار باشند.
دستاوردهای پیکار زنان در قرن گذشته نشان می‌دهد که با مبارزه‌ی پیگیر در صفوفی واحد، می‌توان گام‌هایی بلند در جهت تحقق آرمان‌های مشترک بشری برداشت. اگرچه هنوز در جهانی زندگی می کنیم که زنان از تبعیض جنسیتی، آزار جنسی و دستمزد کمتر در مقایسه با مردان رنج می‌برند، با این وجود، شرایطی که زنان ِ امروز در آن به سر می‌برند قابل مقایسه با شرایط پرمشقت زنان در ابتدای قرن بیستم نیست. از این رو مهم‌ترین پیام روز جهانی زن، دست رد زدن بر سینه‌ی بی‌عملی و پای فشردن بر ادامه‌ی مبارزه است. تاریخ گواه آن است که جنبش زنان در ایران و دیگر نقاط جهان، هربار پس از سرکوب، نیرومندتر از پیش بر پاخاسته، شانه راست کرده و در صفوفی فشرده‌تر به پیش رفته است.
زنان که در دوره‌ی مشروطه نخستین شکاف را در دیوار مستحکم و دیرینه‌سال جامعه‌ی سنتی و مردسالار ایجاد کردند، مسیری پر فراز و نشیب را برای دستیابی به خواست‌های خود پیموده‌اند و همچنان راه درازی پیش رو دارند. مبارزه‌ی زنان در چهار دهه‌ی اخیر برای صیانت از حقوق خود و مبارزه با قوانین ارتجاعی و زن‌ستیزانه‌ای که هدف آن واپس راندن زنان است، نشان می‌دهد جنبش برابری‌طلبی زنان ایران، جنبشی ریشه‌دار است که از این مقطع دشوار وحساس تاریخی سربلند عبور خواهد کرد.
کانون نویسندگان ایران همواره در اسناد و بیانیه‌های خود بر برابری حقوق زنان در همه‌ی عرصه‌های حیات فردی و اجتماعی تاکید کرده و در برابر تبعیض‌های سیستماتیک و سیاست‌هایی چون پافشاری بر نقش سنتی زنان در خانواده، حجاب اجباری، ایجاد محدودیت برای فعالیت‌های هنری زنان و اعمال سانسور مضاعف بر آثار ادبی و هنری آنها، مخالفت صریح خود را ابراز داشته است.
کانون نویسندگان ایران روز جهانی زن را به همه‌ی زنان و مردان آزاداندیش، به ویژه زنان نویسنده، شاعر و هنرمند که با آثار خود نویدبخش دنیایی به دور از هرگونه نابرابری هستند، شادباش می‌گوید.
کانون نویسندگان ایران
۱۷ اسفند ۱۳۹۹