هشت مارس و رهائی زنان از اسارت مناسبات مردسالاری

تاریخ مبارزات مردم جهان، تاریخ پیوسته ای ست که در آن تلاش برای رهائی، با تلاش برای آزادی بیان به عنوان اولین نشانۀ رسیدن به روزگار نو گره خورده و آن را برجسته کرده است.
هشتم مارس ١٨٥٧ میلادی، اعتراض بخشی از زنان کارگر نیویورک که خواهان بهبود شرایط کار و زندگی خود بودند با تهاجم نیروی پلیس به شدت سرکوب شد و از آن پس این روز، به خصوص در ذهنیت نیمی از مردم جهان، یعنی زنان به شکل برجسته ای به عنوان سرآغاز یک دور تازه در مبارزه برای به دست آوردن حقوق برابر و رهائی از رابطه های سلطه گری به ثبت رسید.
پیوند این مبارزه برای رهائی و برابری، با دیگر مبارزات اجتماعی مانند مبارزات کارگران، دانشجویان، ملیت ها و دیگر اقشار اجتماعی، امر آشکاری ست که وجود هر یک از آن ها را بدون وجود دیگر ناممکن می سازد. سرفصل همه این مبارزات نیز در گام نخست، آزادی اندیشه و بیان در همه صورت های گفتاری، شنیداری و دیداری آن است. کانون نویسندگان ایران در تبعید، در راستای منشور همیشگی خود و در دفاع از حق آزادی اندیشه و بیان؛ فرارسیدن روز خجسته هشت مارس را که یادآور و نشانه اراده برای رسیدن به یک دنیای برابر است گرامی می دارد و مبارزه زنان را در این راستا امری دوران ساز و بیان آشکار و در پیوند با رهائی کل جامعه انسانی از روابط سلطه گری و خفقان و استبداد می شناسد.
به ویژه در این شرایط حساس از حیات اجتماعی زندگی مردم ایران و مبارزات شکوهمندی که در برابر بیداد و خفقان موجود در جمهوری اسلامی درگرفته است، هشت مارس نشان و نیروی دیگری است که علیه سی و یک سال ستم عریان و شدیدترین خشونت ها نسبت به زنان جامعه ما، جبهه مردمی مبارزه را گسترش می دهد و نیروی زنان را بهتر از پیش برای حضور قاطع تر و سازمان یافته تر در دفاع از برابری به میدان می کشد.

گرامی باد مبارزه زنان در راه رهائی و برابری

کانون نویسندگان ایران در تبعید
٨ مارس ٢٠١٠

www.iwae.org
kanoon_dt@yahoo.com