مبارزات زنان ایران علیه فرودستگی زن، حجاب، قوانین خرافی و ضد انسانی بعد از چهل سال، به نقطه ای رسیده است که باورهای ارتجاعی را به حاشیه رانده و سیستم خفقان و ماشین سرکوب را فاقد پشتوانه فرهنگی و فکری در جامعه نموده است.
امروز زنان آزادیخواه و برابری طلب ایران صاحب نماد و پرچم مبارزاتی منحصر به فرد هستند. دختران انقلاب و ده ها و صدها زن مبارز در جامعه و در زندانهای مخوف، تبدیل به سمبل های زنان، و پرچمشان به صورت نمادین حجابشان است که بر سر چوب رفته است.
زنان، نیمی از جامعه که شدیدا مورد یورش قوانین ارتجاعی و خرافی قرار گرفته ، طی چهل سال گذشته شانه به شانه دیگر بخش‌های تحت ستم جامعه در مبارزات رو در رو با سیستم اختناق و سرکوب و تحمیل فقر و فلاکت، شرکت داشته و به پیش آمده است.
حضور برجسته زنان در میدان مبارزات اجتماعی، در خیزشهای ٩٦ و ٩٨ و در فاصله میان این دو خیزش یعنی ظهور دختران انقلاب نمایان تر گردید.
زنان در کنار مردان بارها فریاد برچیدن تمام قوانین و سیستم اعمال ستم و نابرابری بر جامعه را سر داده اند و در این راه جانفشانی ها کرده و قربانی داده اند. آخرین میدان حضور گسترده و قدرتمند زنان ایران در مبارزات جاری توده ای، خیزش خونین آبان ٩٨ بود که زنان قهرمانی مورد شلیک سبعانه نیروهای آدمکش قرار گرفتند و جانباختند.
امسال به خاطر شیوع گسترده کرونا که حاصل مصلحت جویی، پنهانکاری و دروغگویی سران حکومت است، امکان برگزاری تجمعات و مراسمات گرامیداشت روز جهانی زن برای زنان ایران میسر نیست. اما زنان می توانند با دست از کار کشیدن در همه مراکز کارگری و دیگر فعالیت های اقتصادی، خدماتی و غیره در روزهای ٧ و ٨ مارس، جامعه را به اعتصاب عمومی رهنمون شوند تا ضمن ارج نهادن به این روز تاریخی علیه ستم بر زن ، راه اصولی پیشگیری از سرایط بیشتر ویروس کرونا را مقابل جامعه قرار دهند.
نباید گذاشت ویروس کرونا به موهبتی برای ادامه مصلحت جویی و دروغگویی و فریبکاری و به عقب رانده شدن اعتراضات توده ای بدل شود.

زنده باد ٨ مارس