تبعیض جنسیتی، ستم و نابرابری هنوز سیمای وارونه جهان است. سرمایه داری، هرگز آزادی و برابری کامل و بی قید و شرط زن و مرد را نمی پذیرد؛ ستمکشی زن بر اساس جنسیت در زندگی فردی و اجتماعی، یکی از ارکان اساسی سرمایه است که نابرابری بنیادی را در جای جای جامعه تولید و باز تولید می کند. دنیای وارونه سرمایه داری با بهره گیری از مالکیت خصوصی بر ابزار تولید، پایه های تبعیض و نابرابری، بردگی مزدی و استثمار فرد از فرد را در جامعه پایه ریزی کرده است. مردسالاری یک سامانه سلطه است که سنت و فرهنگ و قانون حاکم بر جامعه، ناظر بر این نابرابری بنیادی است. آنچه امروز به عنوان "برابری حقوقی" زنان در بخشی از کشورهای پیشرفته جهان سرمایه داری ادعا می شود، نه حاصل پیشرفت جهان سرمایه داری، که نتیجه مبارزات مستمر طبقه کارگر و قهرمانی های درخشان زنان و مردان آزادی خواه و برابری طلب است که نتیجه آن، تغییر قوانین اجتماعی و تغییر نسبی موقعیت زنان در نظام های پیشرفته سرمایه داری بوده است. انتخاب هشت مارس، به عنوان روز جهانی زن، خود یک نمونه روشنی از ماحصل جنبش بین المللی سوسیالیستی طبقه کارگر و برآیند یک سنت مبارزاتی رادیکال زنان کارگر و کمونیست است که از دیرباز علیه واپسگرایی بوژوازی جنگیده اند و همچنان می جنگند. جنگی بی امان که تا سرنگونی نظم سرمایه و رهایی کامل زن از ستم و تبعیض و نابرابری و استثمار انسان از انسان، ادامه خواهد داشت.
اگر نابرابری و تبعیض جنسیتی برای جهان سرمایه یک ضرورت تاریخی است، این ضرورت، در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی به صورت یک آپارتاید جنسیتی تمام عیار عمل می کند. هیئت حاکمه ایران با استفاده از مذهب به مثابه ابزار ایدئولوژیک و با بهره گیری از فرهنگ عقب افتاده مردسالارانه، به عریان ترین شکل ممکن، تبعیض جنسیتی، نابرابری حقوقی و اعمال خشونت عریان بر زنان را در تمام شئونات سیاسی، اقتصادی و زندگی اجتماعی آنان، قانونی و نهادینه کرده است. با اینهمه، و به رغم تمامی تبعیضاتی که توسط دولت دینی بر زنان ایران اعمال شده است، به رغم تمام سرکوب و بی حقوقی که توسط ارتجاع اسلامی بر زنان ایران تحمیل شده است، آنان هیچگاه تسلیم سیاست های ارتجاعی و سرکوبگرانه جمهوری اسلامی نشدند. زنان ایران، همواره علیه سیاست های زن ستیزانه رژیم حاکم، علیه بی حقوقی، تبعیض، نابرابری و ستم مبارزه کرده اند. این مبارزه، طی سال های متمادی اشکال بسیار متنوعی به خود گرفته است. از مبارزه علیه مناسبات خانواده سنتی-اسلامی مردسالار گرفته، تا مقاومت و مبارزه علیه قوانین و مقررات ارتجاعی دولت دینی در کوچه و خیابان و دانشگاه و محیط کار؛ از مبارزه و مقاومت فردی گرفته، تا مبارزه جمعی و متشکل علیه بی حقوقی و انواع تبعیضات جنسیتی؛ مبارزه ای که طی بیش از چهار دهه در ابعادی به وسعت سراسر ایران در جریان بوده است. مبارزه ای که اکنون در قامت یک جنبش رادیکال و قدرتمند علیه کلیت رژیم اسلامی و ارتجاعی حاکم بر ایران قد کشیده است.
زنان و مردان برابری طلب! مردم آزادیخواه و مبارز ایران!
امسال در شرایطی به استقبال ۸ مارس، روز جهانی زن می رویم که جمهوری اسلامی با بحران های عمیق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی واپسین روزهای حیات ننگین خود را می گذراند. اعتراض و مبارزات مردم ایران، لحظه‌ای رژیم را آرام نمی‌گذارد. به رغم سرکوب و ستمی که بر زنان اعمال شده است، به رغم وحشی‌گری های جمهوری اسلامی در سرکوب وسیع توده های مردم ایران، مبارزات زنان، کارگران، معلمان، نویسندگان، دانشجویان، بازنشستگان و ... در اشکال سیاسی و اقتصادی در حال گسترش است. اوضاع سیاسی جامعه به درجه‌ای برای سرنگونی رژیم فراهم است که از هر جرقه‌ای حریق شورش و قیام برپا می‌گردد. در این میان، زنان ایران که تحت حاکمیت جمهوری اسلامی تمام حق و حقوق شان پایمال‌شده است، فعال‌تر و رادیکال‌تراز هر زمان دیگری در این مبارزات حضور دارند. نقشی که زنان در جنبش‌های اعتراضی کنونی برعهده گرفته‌اند، حاصل تجربه بیش از چهار دهه مبارزات آنان است که در اشکال مختلف علیه رژیم ارتجاعی زن‌ستیز جمهوری اسلامی ادامه یافته است.
بی دلیل نیست که اکنون زندان‌های رژیم مملو از زندانیان سیاسی زن است. هم اکنون صدها تن از زنان آگاه و فعال در زندان‌های رژیم اسیرند. این زنان در زندان نیز، نمونه درخشانی از مقاومت و مبارزه در برابر ستمگران حاکم بر ایران اند. زنانی که در جنبش‌های اجتماعی کنونی فعالانه شرکت دارند و از مطالبات توده‌های میلیونی مردم دفاع می‌کنند؛ عمیقاً به حقوق پایمال‌شده خود واقف‌اند. آن‌ها، عمیقاً به برابری زن و مرد و مبارزه برای برانداختن ستم و تبعیض بر پایه جنسیت باور دارند و راه حصول به آن را نیز در مبارزه متشکل میلیون‌ها تن از مردم ایران برای سرنگونی انقلابی رژیم حاکم یافته‌اند. مطالبه زنان ایران دیگر صرفاً به مبارزه برای لغو قانون حجاب اجباری محدود نیست. آنان، برای برانداختن هرگونه ستم بر زنان مبارزه می‌کنند. این مسیر درستی است که زنان ایران در مبارزه برای تحقق مطالبات خود در پیش‌گرفته‌اند. زنان ایران، اکنون به عنوان یکی از پایه های اصلی مبارزه، نه فقط در مبارزات توده ای و سرنگونی طلبانه قرار دارند، بلکه در جنبش های اجتماعی و جنبش کارگری نیز حضور موثری دارند. نظر به اینکه که مسئله برابری زن و مرد، امر تمامی جنبش های مترقی و آزادیخواه است، لذا جنبش برابری زن و مرد، بدون ایجاد یک مبارزه مشترک برابری طلبانه برای سرنگونی دولت دینی که بنیادش بر نابرابری میان زن و مرد گذاشته شده است، نمی تواند ستم، تبعیض و نابرابری را براندازند. این اتحاد و برپائی یک انقلاب اجتماعی ست که می‌تواند نه فقط برابری حقوقی را برای زنان به ارمغان آورد، بلکه به رهایی قطعی زن از هرگونه ستم و نابرابری های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بیانجامد. این درسی است که جنبش زنان ایران از مبارزه طی چهار دهه گذشته آموخته‌اند و آن را در مبارزات کنونی خود عملی کرده‌اند. مبارزه ای ریشه دار که با حضور فعال در خیزش های انقلابی دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ نشان دادند که تغییر واقعی در موقعیت اجتماعی زنان و رهایی کامل آنان در گرو پیشروی مبارزات عمومی و عروج جنبش طبقاتی و سوسیالیستی طبقه کارگر است. پوشیده نیست مبارزات کنونی زنان، اگر در مسیر تشکل و سازمان یابی برابری طلبانه پیش نرود، فاقد کارآیی لازم بوده و چه بسا در تند پیچ های مبارزاتی از حرکت در مسیر رهایی کامل زن باز ماند.
ما سازمان ها و احزاب چپ و کمونیست متشکل در شورای همکاری تاکید داریم که رشد و گسترش جنبش رهایی و آزادی زنان فقط در راستای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی قادر است شرایط را برای راه حل سوسیالیستی مسئله زن که همانا رهایی کامل زن از هرگونه نابرابری و ستم و تبعیض است، فراهم سازد. هشت مارس، بدون شک تریبونی موثر برای نشان دادن نیرو و توان مبارزاتی جنبش رهایی زن است. از این رو، شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست، همه زنان و مردان آزادی خواه و برابری طلب را که در جبهه جنبش رهایی زن قرار دارند، همه کارگران، زحمتکشان و جریانات سیاسی چپ و انقلابی و کمونیست را که برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی مبارزه می کنند، به تلاشی مشترک و همگام در دفاع از رهایی کامل زن در راستای ایجاد یک نظم نوین سوسیالیستی فرا می خواند.
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست همه زنان و مردان آزادی خواه و برابری طلب، کارگران، دانشجویان، معلمان، پرستاران و عموم خانواده های کارگری را به برگزاری هرچه با شکوهتر مراسم ها و اجتماعات ۸ مارس، روز جهانی زن دعوت می کند.
زنده باد جنبش برابری طلبانه و سوسیالیستی زنان!
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی!
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم!
مارس ۲۰۲۱
امضاها:
سازمان اتحاد فدائیان کمونیست،
حزب کمونیست ایران،
حزب کمونیست کارگری-حکمتیست،
سازمان راه کارگر،
سازمان فدائیان (اقلیت)
و هسته اقلیت.