٨ مارس، روز جهانی زن، روز مبارزه علیه تبعیض و برای تامین برابری واقعی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی زنان و مردان در سراسر جهان است. این روز، روز تجلیل جهانی از مقام زن است. زنان و مردان سوسیالیست در ١٠٠ سال پیش این روز را به یاد مبارزات قهرمانانه زنان کارگر کارخانجات نساجی نیویورک در ٨ مارس ١٨۵٧ و به عنوان روز جهانی مبارزه زنان نامگذاری کردند. این روز گرچه به نام کارگر و آرمان کارگری رقم خورده و مظهر جنبش مبارزاتی عظیم و بین المللی زنان است، اما به دلیل تنوع پایگاه طبقاتی زنان یکدست نیست. بخشهائی از آن به داشتن برابری قانونی و حقوقی و داشتن فرصت برابر در ارتقای شغلی قانعند و بخشهائی از آن خواهان تامین برابری واقعی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی از طریق حذف استثمار و نابودی نظام سرمایه‌داری هستند. جنبش کارگری بخش اخیر را متحد نزدیک خود میداند و ضمن حفظ مواضع انتقادی از خواستهای بخش دیگر نیز دفاع میکند.
زنان و بویژه زنان پیشرو در ایران دهها سال است علیه قوانین زن ستیز و فرهنگ و قوانین مرد سالارانه و سرمایه‌دارانه مبارزه کرده و در این راه فداکاریها کرده و قربانی داده‌اند.. این مبارزه محدود به فعالیتهای سازمانیافته نبوده است. این مبارزه در عمق جامعه جریان داشته و در عکس العمل اعتراضی و روزانه زنان و مردان آزاده علیه هرگونه اعمال سرکوبگرانه و تبعیض آمیز خود را نشان داده است. در این شکی نیست که جامعه سرمایه‌داری و مرد سالار با قوانین و عملکردش تبعیضات و محدودیتهای زیادی را علیه زنان ایجاد کرده است، اما زنان و مردان پیشرو هم بیکار ننشسته‌اند. آنها به طور مستمر و روزانه علیه این تبعیضات مبارزه کرده‌اند. حساسیت به جایگاه والای زنان در جامعه و حفظ احترام و شئونات آنان در مراکز کاری و در تعداد زیادی از خانواده‌ها، توجه ویژه به دختران و روی آوری میلیونها دختر به تحصیلات عالی، شرکت شجاعانه در مبارزات سیاسی و مخالفت منظم با هر مرام و شیوه کار ضد زن از نشانه های این مبارزه اجتماعی است. تقویت مبارزات سازمانیافته و اجتماعی و جهت دادن آنها به طرف ایجاد تشکلهای توده‌ای و خود ساخته باید در راستا و تداوم همین مبارزات انجام گیرد. در این مسیر توجه به زنان کارگر و زحمتکش، ایجاد ارتباط تنگاتنگ با توده‌ی زنان محروم و فاصله‌گیری از لیبرالیسم و فمینیسم در میان زنان ، بیشترین کمک را به تقویت مبارزات و سازمانهای انقلابی زنان میکند.
روز جهانی زن یادآور خواستهای زنان و فرصتی برای برجسته کردن و به فریاد درآوردن آنهاست. این مطالبات شامل برابری کامل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، قانونی، حق تشکل خود ساخته، گردهمائی، اعتراض، بیان آزادانه عقاید، حق انتخاب آزادنه پوشش و یار و همسر و داشتن حق سرپرستی بر کودکان و مطالبه‌ی تعیین حقوق و پوشش بیمه‌ای برای زنان خانه‌دار و تعیین حقوق و امکانات برای زنان مطلقه توسط دولت میباشد. از آنجا که کارگران زن، صرفا به دلیل زن بودن، یک پنجم دستمزد مردان در مقابل کار برابر را دریافت میکنند، ما در روز جهانی زن تاکید میکنیم که زنان باید در ازاء کار برابر دستمزد برابر با مردان را دریافت کنند. لازم است جنبش زنان ضمن همدردی با مادران عزادر، مادرانی که فرزندانشان به دلایل سیاسی در صف اعدام قرار دارند و خانواده‌های زندانیان سیاسی خواستار رهائی همه‌ی عزیزان دربند شده و هرگونه سرکوب عقاید و دستگیری فعالین جنبشهای اجتماعی به اتهامات واهی نظیر وابستگی به بیگانه و جنگ نرم و غیره را محکوم کنند. دولت، که تمام درآمدها را در اختیار دارد، باید ناچار شود نگاه عقب افتاده به زنان را متوقف کرده و نه تنها از ایجاد مانع در راه اشتغال زنان خودداری ورزد، بلکه امکانات کارآموزی وسیع و فرصتهای شغلی بسیاری را در اختیار زنان و بویژه دختران جوان بگذارد. باید کاری کرد که جامعه به صورت یک ظرف طبیعی برای زندگی، رشد و ارتقای همه جانبه زنان درآید.
جنبش کارگری جنبش زنان را به عنوان یک جنبش مستقل و دارای اهداف روا و قابل دفاع به رسمیت میشناسد و در جهت پیوندگیری نزدیک با این جنبش و یاری دادن به آن تلاش خواهد کرد. تامین حقوق همه جانبه و کامل زنان نباید تحت هیچ عنوانی فراموش گردیده و یا پشت گوش انداخته شود.
نجیبه صالح زاده - لطیفه قیطاسی، محمد عبدی پور، محمود صالحی
جمعه ٧ اسفند ١٣٨٨
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری