بیانیه بمناسبت ٨ مارس (روز جهانی زن)

سال ۱۳۹۹ از یکسو یکی از نکبت بارترین سالیان بود. سالی که حداقل های معیشت و درمان و شادی از اکثریت خانه ها رخت بربست.
نگرانی از کوچکتر شدن سفره ها، از دست دادن شغل و سرپناه و بدتر از آن، مرگ از کرونا،آرامشی برای این مردم باقی نگذاشت.
اما از سویی دیگر ، مقاومت و مبارزات همبسته و هوشیارانه مردم و حضور مستمر در عرصه خیابان؛ بار دیگر به این واقعیت تاریخی مهر تایید زد که علیرغم سانسور ، تهدید ، سرکوب، زندان و اعدام ، جنبشهای مطالباتی از زندگی و هستی خود دفاع کرده و تن به ادامه تعرضات نخواهند داد. اما برای زنان ، مصائب باز هم فراتر میرود.
زنان به عنوان نیروی کار ارزان و در دسترس ، بی حقوق ترین نیروی اجتماعی و منبع نیروی کار ارزان برای کارفرمایان داخلی و جهانی هستند. در نتیجه قدعلم کردن زنان برای ایجاد شرایط برابرانسانی، کل منفعت آنان را بمخاطره جدی خواهد انداخت.
تولید نسل(فرزندآوری) و پرورش آن تحت لوای "کار خانگی" هم کماکان بخشی از تامین ملزوماتی ست که برای افزودن سود بیشتر برای حاکمان سرمایه نیاز است پس ضروریست که فرودستی زنان توسط قوانین مردسالار محفوظ بماند و از این وضعیت محافظت شود.
ساختار حاکم و مناسبات تبعیض آمیز که هدفی جز تامین منافع یک درصدیها ندارد ترجیح میدهد که با اعمال قوانین مذهبی، ملی و عرفی و فرهنگ و سنن ضد زن ، با جدا سازی آنها ، مردان را در موقعیتی قراردهد که سرکوب دختران ، خواهران و همسران و همه زنانی که در تیر رسشان هستند را توجیه پذیر ببینند و درست در همین نقطه است که رومیناها توسط پدرانشان سر بریده میشوند ویا توسط برادران و همسرانشان با قرص برنج‌ و گلوله و اسید کشته و نابود میگردند و یا درپستوی خانه و محل کار مورد تعرض جنسی قرار میگیرند.
اگر حاکمیت اعدام میکند و احکام ده و بیست ساله میدهد، مردسالاری را هم حفظ و حمایت میکند تا زنان در خانه و کوچه و فضای عمومی هم طعم سرکوب و خشونت را از یاد نبرند و ساختارشکنی نکنند. مبارزه زن برای مطالباتش ، تعرض به منافع سرمایه ست.
این سرکوب میتواند توسط دستجات حکومتی، عریان و بی پرده با شعار" یا روسری،یا تو سری" باشد یا بشکلی پنهان و سنت محور ، تحت لوای " ناموس و آبرو و مالکیت زن و دختر" در جامعه فرهنگ سازی و قانونی شده و توسط بخشی از مردان با احساسی حق بجانب و غیرتمندانه اعمال گردد!! در هر حال هر دو برای منفعت معینی به پیش برده میشوند.
اما جنبش زنان در ایران و جهان طی سالهای طولانی مبارزه ، چوب لای چرخ این مناسبات وارونه گذاشته و چرخها را یکی پس از دیگری از کار انداخته است. دستاوردهای تا کنونی زنان، نتیجه مستقیم این مبارزات و همدلی و همراهی بخشهای دیگر جامعه بوده است.
زنان با اعتراض به وضعیت تبعیض آمیز و فرودستی خود و با قدرت همبستگی و اتحاد با مطالبه برابری ، به سراغ ریشه های این تبعیض میروند و به هر آنچه که اسباب تحقیر و کنترل ذهن و بدنشان است ، "نه" میگویند و پای این "نه" ایستاده اند!
مردان آزادیخواه جامعه همواره بشکلی پر شور مطالبات زنان را فریاد زده اند چرا که میدانند کل جامعه بدون آزادی زن ، رها نخواهد شد!
جنبش زنان در راه دستیابی به افق رهایی، رفاه و شادی درکنار سایر جنشهای ضد تبعیض و ضد سرمایه داری، استوار ایستاده و ٨ مارس را به عنوان نماد مبارزه همبسته علیه فقر و خشونت و سرکوب در همه گیتی پاس میدارد.

هشت مارس نماد مبارزات همبسته زنان علیه فقر خشونت خفقان