٨ مارس ١٠٠ ساله شد، امسال می خواهیم در کنار شما و دست در دست شما، هم گام، هم راه و هم صدا شویم!
می خواهیم درصدمین سالگرد روز زن، رویاهای هزاران ساله ی زنان برای آزادی و برابری را با شما فریاد کنیم!
می خواهیم فریاد کنیم که مبارزات زنان نشانه اتحاد و همبستگی و ادامه مبارزه آنان تا لغو کلیه اشکال ستم بر زن است!
▲ ما خوب می دانیم که این تازه آغاز راه است. نظام سرمایه داری مردسالار برای رشد و حفظ منافعش، برای بازتولید و جلوگیری از خطر سقوط نهایی اش نیاز به قربانیان بیشتری داردوچه قربانی بهتر ازفرودستان جنسیتی وطبقاتی،چه قربانی بهتر اززنان در سراسر جهان.
▲ ما خوب می دانیم که چقدر وجود ما زنان برای شما "ارزش" دارد، بازارهای جهان انباشته از کالاهایی است که ارزان ترین کارگرانش بردگان خانگی هستند و مواد خامش را زنان کشاورز، کارگر و زحمت کش روانه بازار می کنند. زنانی که نباید ذره ای از وظایف همسری و مادری و کار مشقت بار خانگی فرو گذارند.
▲ ما خوب می دانیم که شما بازارهای سکس تان را چنان رونق می بخشید که "صنعت سکس" از سودآورترین تجارت های شما باشد. از تن ما کالایی برای تسخیر می سازید چه پشت شیشه های "رد لایت" چه زیر "چادر یا برقع".
▲ ما خوب می دانیم خشونت علیه زنان جز لاینفک نظام مردسالاری جهانی است. قوانین دمکراتیک کشورهای پیشرفته و صنعتی مردسالاری را آن چنان لاپوشانی می کنند که حتی با "سخاوت" برای تن فروشی، دستمزد، سندیکا، کاریابی و بازاریابی تعیین می کنند و در کشورهای اسلامی قوانین زن ستیز و شریعت، خشونت علیه زنان را تأیید می کنند.
سنگسار، تجاوز، قتل زنان بدست افراد مذکر خانواده تحت لوای فرهنگ و ناموس، ناقص سازی جنسی، کتک زدن و آزار و اذیت زنان توسط مردان، ازدواج اجباری و خودسوزی زنان ... تیتر اخبار مدیای شماست تا با تبلیغ آن مرگ حقوق بشر در کشورهای جهان سوم را فریاد بزنید و در نهان سندهای نفتی و تجاری را با حکام مرتجع مردسالار امضا کنید. در حالی که هنوز زنان در کشورهای جهان سوم برای حقوق اولیه شان مانند: "آزادی انتخاب پوشش"، "جدائی دین از دولت"،"استقلال هویت و ملیت"، "حق طلاق"، "حق سقط جنين"، "منع خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی"، و... مبارزه می کنند.
این ها و هزاران ستم دیگر باعث خشم و نفرت از مناسبات مردسالارانه حاکم است. اشتیاق برای ساختن جهانی نوین عاری از هر گونه ستم و استثمار نیروی محرکه ی میلیون ها زن و مرد برای مبارزه است چرا که شرایط برای ایجاد جهانی بدون خشونت دولتی و خانگی، جهانی متکی بر منافع اکثریت مردم جهان مهیاست.
و چه خوش که نسیم این امید این بار از خاورمیانه وزیدن گرفته است. مبارزات دلیرانه، جسورانه و همدلانه ی مردم تونس و مصر و ایران و لیبی وبحرین و ... قلب مردم جهان را به تپش در آورده است. فرودستان جهان دوباره امید و اعتماد به نفس پیدا کرده اند و با غرور و احترام از مردم خاورمیانه صحبت می کنند وفرادستان با واهمه، تعجب و ترس، چاره جویی می کنند تا با کمک هم جلوی شکستن این سد ترک خورده را بگیرند.
البته حضور مصمم میلیون ها زن و جوان ناراضی وعاصیِ تونسی، مصری، ایرانی و ... مرکزثقل انکارناپذیر این مبارزات بوده است. زنان با جسارت در کلیه صفوف مبارزات ایستادند و بی اغراق دوربین ها را تسخیر کردند و امید آفریدند و پایداری کردند و با حضورشان چهره خاورمیانه و جهان را تغییر دادند و معادلات قدرت را به هم زدند.
دیگر تصویر زن خاورمیانه تصویر زنی تسلیم، محجور و محصور نیست که در سایه مردان متحجر محو می شود. تصویر زنانی جسور است که بی پروا بر تانک ها ایستاده اند و باد در موهایشان می وزد. تصویر دخترانی است که در تجمعات می خوانند و می رقصند، دخترانی که فریاد "مرگ بر دیکتاتور" سر می دهند و سنگ می اندازند و صورت هایشان را نه از "نامحرمان" که این بار از حاکمان می پوشانند و ...
امروز شاخصی که می توان مبارزات پیشرو را با آن محک زد طرح خواست ها و مطالبات زنان است. اما متأسفانه فصل مشترک مبارزات اخیر زنان در خاورمیانه این است که مطالبات جنسیتی شان در پرتو مطالبات عمومی جنبش قرار گرفت و در هیچ یک از خیزش ها و مبارزات نتوانستند مطالبات خاص جنسیتی خود را طرح و برایش مبارزه کنند.
ما زنان ایرانی تجربه ی عقب گرد تاریخی را ٣٢ سال پیش با قدرت گیری رژیم جمهوری اسلامی که یکی از پایه های آن سرکوب و فرودستی زنان است، داشتیم. زنان و کلیت جنبش انقلابی نتوانستند خواسته های زنان را به عنوان مطالبات جنبش مطرح کنند و این فرصتی بود تا جمهوری اسلامی با اولین یورش خود به حقوق زنان نیمی از جمعیت را کنترل و راه را برای سرکوب همه جنبش باز کند. تجربه ی تلخی که ما، نه خودمان در جنبش اخیر در ایران از آن آموختیم و نه در مبارزات مردم مصر و تونس به کار آمد. سؤال مکرر اینجاست که آیا در مقابل دیکتاتوری می توان حرف از مطالبات دمکراتیک مردم زد و خواست اولیه ی نیمی از جمعیت جامعه را نادیده گرفت؟ آن هم زمانی که آنان بخش فعالی از پیشبرد مبارزات مردم بوده اند؟
زنان نباید خود را در چهارچوب ممکن ها اسير کنند. آن ها می توانند ناممکن ها را ممکن کنند و امروز ما پرتعدادتر و پرتوان تر از همیشه اینجا ایستاده ایم در ایران، تونس، مصر، لیبی، افغانستان، عراق، هند، چین، آمریکا، فرانسه، بلژیک، کنگو، پرو و ...
سازمان زنان ٨ مارس (ایران – افغانستان) در روز جهانی زن در کنار همه زنانی است که مبارزه متحد خود را برعلیه ستم جنسیتی و نظم مسلط سرمایه داری مردسالار سازمان می دهند. مبارزه ای که زنان ایران خصوصا در ٣٢ ساله ی اخیر آن را با مقاومت و مبارزه با یکی از ارتجاعی ترین رژیم های دنیا تجربه کرده اند و با مبارزه علیه قوانین زن ستیزجمهوری اسلامی و مبارزه علیه حجاب اجباری و ... آن را تبدیل به یک مبارزه ی روزمره و گسترده کرده اند، مبارزه ای که سرنگونی جمهوری اسلامی و جدایی دین از دولت اولین گام آن است.
به ما بپیوندید تا صدمین سالگردروز جهانی زن در مبارزه علیه نظام مردسالار حاکم بر جهان را هر چه وسیع تر و با شکوه تر برگزار کنیم.
٨ مارس به حضور همه زنان در این روز احتیاج دارد!
برای حضور و نقش تان ارزش قایل شوید!
برای این روز تدارک ببینید!
دوستانتان را با خود همراه کنید! با فعالین زنان در تماس باشید!
گسترده و انبوه بیایید! و در دل دشمن هراس بیفکنید!
سازمان زنان ٨ مارس (ایران - افغانستان) ٨ مارس ٢٠١١
www.8mars.com / zan_dem_iran@yahoo.ca